مطالعه آزمايشگاهي تاثير حضور اجسام شناور بر عمق آب‌شستگي اطراف گروه‌پايه كج مستقر روي سرشمع

رودخانه‌ها در مواقع سيلابي اجسام شناور مانند بقاياي درختان و گياهان را با خود حمل مي‌كنند كه تجمع آنها مقابل پايه‌هاي پل مي‌تواند با انسداد، تنگ‌كردن يا تغييردادن مسير جريان در دهانه‌هاي پل، تشديد آب‌شستگي در اطراف آن را به همراه داشته باشد و با توسعۀ عمق آب‌شستگي به زير پي پل‌ها، تخريب آنها رخ دهد. در تحقيق حاضر تأثير ابعاد اجسام شناور، تراز كارگذاري و ضخامت سر شمع، آرايش و قطر شمع‌ها بر توسعۀ زماني و عمق حداكثر آب‌شستگي در اطراف گروه‌پايه كج بررسي شده است. پايۀ پل مورد بررسي متشكل است از دو پايۀ مستطيلي شكل با ابعاد 2.5 در 3.5 سانتي‌متر كه با زاويۀ 28 درجه روي سر شمعي با ضخامت‌هاي (Tpc) 3 و 5 سانتي‌متر و ابعاد 10 در 16 سانتي‌متر كه روي شمع‌هايي با آرايش 2×2 و 3×2 و قطرهاي مختلف نصب گرديد. آزمايش‌ها در شرايط آب زلال براي عمق‌هاي نسبي (نسبت عمق جريان به عرض پايه) 6.42 و 7.85، ترازهاي نسبي كارگذاري سر شمع (Z/Tpc)، 0 و 1 و 1.5، جسم شناور با عرض‌ نسبي (نسبت عرض جسم شناور به عرض پايه) 2.85، طول‌هاي نسبي (نسبت طول در راستاي جريان جسم شناور به عرض پايه) 2، ضخامت‌هاي نسبي جسم شناور (نسبت ضخامت جسم شناور به عرض پايه) 0.85 و 1.42، اجرا شده است. مقايسۀ نتايج به دست آمده نشان مي دهد در تراز نسبي كارگذاري سر شمع 0=Z/Tpc حضور جسم شناور عمق حداكثر آب‌شستگي را در محدودۀ هندسه‌هاي مختلف سر شمع و آرايش شمع‌ها به طور متوسط 8.5 درصد نسبت به حالت بدون جسم افزايش مي‌دهد. با تغيير تراز كارگذاري سر شمع به 1=Z/Tpc، حضور جسم شناور به‌طور متوسط عمق حداكثر آب‌شستگي را به ميزان 4.5 درصد نسبت به حالت بدون جسم افزايش مي‌دهد. با افزايش تراز كارگذاري سر شمع به 1.5=Z/Tpc، حضور جسم شناور عمق حداكثر آب‌شستگي را به‌‌طور متوسط به ميزان 4 درصد نسبت به حالت بدون جسم شناور افزايش مي‌دهد. تجزيه و تحليل نتايج حاكي از آن است كه در شرايط حضور جسم شناور، افزايش عمق جريان بيشتر از 6.42 عرض پايه تأثير محسوسي بر عمق حداكثر آب‌شستگي ندارد.