ارزيابي عدالت محيط‌ زيست شهري مبتني بر توزيع فضايي خدمات اكوسيستم گردشگري مطالعه موردي: كلانشهر تهران

عدالت محيط‌زيست شهري به‌عنوان يكي از اركان توسعه پايدار شهري جهت بهبود كيفيت زندگي، آزادي، رفاه و امنيت براي همه شهروندان به شمار مي‌رود. هدف از اين مطالعه ارزيابي توزيع عادلانه خدمت اكوسيستمي گردشگري به‌عنوان يكي از مهم‌ترين خدمات اكوسيستم شهري است. روش تحقيق در اين مطالعه ارزيابي تحليلي است و وضع موجود توزيع خدمات اكوسيستم گردشگري را با استفاده از تحليل عرضه، تقاضا و دسترسي جهت ارزيابي توزيع عادلانه خدمت اكوسيستم گردشگري بررسي مي‌كند. در مطالعه حاضر، به‌منظور ارزيابي جريان، عرضه و دسترسي به اين خدمت از سه مدل گردشگري اينوست، ژئوكش و طيف فرصت گردشگري بهره گرفته شد. همچنين از شاخص‌هاي منزلت اجتماعي براي تحليل تقاضا در تمامي مناطق تهران استفاده شد. يافته‌هاي هر سه مدل نشان داد كه عرضه و جريان خدمت اكوسيستم در هر سه مدل، در مناطق شمالي شهر به‌ويژه مناطق يك الي چهار بيشتر از ساير مناطق بوده درحالي‌كه تقاضا براي اين خدمت در مناطق جنوبي و مركزي بيشتر بوده است. علي‌رغم نتايج تقريباً مشابه در خروجي هر سه مدل، مدل طيف فرصت گردشگري نتايج بهتري جهت ارزيابي خدمات اكوسيستم گردشگري ارائه داد. يافته اصلي اين تحقيق ناعادلانه بودن توزيع خدمت اكوسيستمي گردشگري در شهر تهران را تائيد كرد به‌گونه‌اي كه مناطق جنوبي و مركزي تهران به دليل فاصله و عدم دسترسي مناسب همچنين وضعيت پايين‌تر اقتصادي و اجتماعي بهره متناسبي از اين خدمت اكوسيستمي نمي‌برند.