بررسي تاثير سه ماه تمرين مقاومتي حين دياليز بر پروفايل چربي و عملكرد جسماني بيماران دياليزي

هدف از تحقيق حاضر بررسي تاثير سه ماه تمرين مقاومتي حين دياليز بر پروفايل چربي و عملكرد جسماني بيماران دياليزي بود. در اين تحقيق كه از نوع نيمه تجربي بود، 34 نفر بيمار دياليزي  به صورت هدفمند به طور داوطلبانه در تحقيق شركت كردند. آزمودني ها به طور تصادفي به دو گروه آزمايش و كنترل تقسيم شدند.24 ساعت قبل و 48 ساعت بعد از  برنامه تمريني خون گيري در حالت ناشتا انجام شد و سنجش عملكرد جسماني نيز با تست 6 دقيقه پياده روي اندازه گيري شد . آزمودني هاي گروه آزمايش به مدت سه ماه، هفته اي سه جلسه و هر جلسه 60 تا 70 دقيقه در تمرينات مقاومتي شركت كردند كه اين تمرينات در حين دياليز روي تخت انجام مي شد. برنامه تمريني شامل10 ايستگاه، 3 نوبت، هر نوبت 10 تكرار با 45 درصد يك تكرار بيشينه بود. از نرم افزار SPSS و آزمون t مستقل و وابسته به منظور تحليل يافته ها استفاده شد. نتايج آزمون تي وابسته نشان داد كه بين پيش آزمون و پس آزمون گروه تمرين در مقادير LDL (0.034= p)، HDL (0.021= p)، كلسترول (0.02= p) و عملكرد جسماني(0.042= p) تفاوت معناداري وجود دارد.  نتايج تي مستقل نشان داد كه تمرين مقاومتي باعث كاهش معني دار كلسترول (0.03=p) و افزايش معني دار HDL (0.004= p) و عملكرد جسماني (0.05= p) در مقايسه با گروه كنترل مي شود. اما بر ميزان TG (0.81= p) و LDL (0.1=p) تاثيري ندارد. نتايج تحقيق نشان داد كه سه ماه تمرين مقاومتي موجب كاهش برخي عوامل خطرزاي قلبي عروقي و افزايش عملكرد جسماني در بيماران همودياليزي مي‌شود.