تعيين دوز مؤثر بيهوشي دو ماده MS222 و 2 فنوكسي اتانول و مقايسه اثر آن‌ها بر برخي شاخص‌هاي بيوشيميايي خون ماهي شيربت (Barbus grypus)

با توجه به عوارض اجتناب ناپذير داروهاي بيهوش كننده در آبزي پروري، بررسي هاي خوني و بيوشيميايي يكي از راه هاي بسيار مناسب براي شناسايي اثرات جانبي آنها است. هدف از اين مطالعه مقايسه اثر غلظت و زمان دو ماده بيهوشي 2 فنوكسي اتانول و MS222 بر شاخص‌هاي استرس )گلوكز و كورتيزول) خون ماهي شيربت (Barbus grypus) بود. براي اين منظور تعداد 100 قطعه ماهي شيربت با ميانگين وزن 5±50 گرم براي بيهوشي با ماده 2فنوكسي اتانول با غلظت‌هاي 200، 300 و 400 ميكرو ليتر در ليتر و  براي ماده بيهوشي MS222 با غلظت‌هاي 40، 50 و 80 ميلي‌گرم در ليتر و يك گروه نيز به‌عنوان شاهد در نظر گرفته شد. براي هر ماده پس از رسيدن ماهيان به مرحله 4 و 5 بيهوشي، زمان بيهوشي ثبت و سپس در غلظت مؤثر خون‌گيري در فواصل زماني 3 دقيقه، 6 ساعت، 12 ساعت و 24 ساعت انجام شد. با توجه به نتايج به‌دست‌آمده دوز مؤثر بيهوشي براي 2فنوكسي اتانول 300 ميكرو ليتر/ليتر و برايMS222  50 ميلي‌گرم/ليتر محاسبه شد. همچنين نشان داده شد ماده بيهوشي MS222 و 2فنوكسي اتانول از دقايق اوليه پس از بيهوشي ماهي با افزايش هورمون كورتيزول سبب افزايش ميزان گلوكز خون مي‌شوند اين اثرات افزايشي تا 24 ساعت پس از بيهوشي نيز در خون ماهي ديده مي‌شود. مقايسه دو ماده بيهوشي بر فاكتورهاي استرس نشان داد تأثير هر دو ماده سبب افزايش فاكتورهاي استرس شده اما اثرات افزايشي 2فنوكسي اتانول بيشتر است و بين كورتيزول و گلوكز همبستگي مستقيمي وجود دارد. لذا دو ماده بيهوشي بكار رفته سبب القاء استرس در گونه موردمطالعه شده است.