بررسي ميزان برخورداري از خدمات عمومي در نواحي شهري (مطالعه موردي: شهر‌هاي استان مازندران)

مشكلات ناشي از توزيع نامناسب خدمات شهري، باعث شده است كه توزيع خددمات شدهري يكدي از مهد تدري مادا ل پديو روي ا لدب كشورهاي توسعه يافته و در حال توسعه ميباشد و با وجود نابرابري و عدم تعادل فضايي در نواحي مختلف يك شهر و عددم تعدادل در توزيدع خددمات شهري، تفاوتهاي فضايي شهرها تشديد شده است؛ همچني در كشور ايران نيز، مائله توزيع نامناسب خدمات عمومي شدهري در شدهرهاي مختلدف نگرانكننده شده است. يكي از مه تري پيامدهاي رشد شتابان شهرنشيني و توسعه فيزيكي شهرهاي كشور در دهههاي اخيدر از هد پاشديدگي ن دام توزيع مراكز خدمات شهري بوده كه زمينهساز نابرابري اجتماعي شهروندان در برخورداري از اي خدمات شده است؛ بنابراي هدف اصلي اي پژوهو در مرتبه اول: رتبه بندي شهرهاي استان مازندران ازن ر برخورداري از زيرساختهاي خدمات شهري است؛ در مرتبده دوم: مشدخص كدردن نحدوه توزيدع زيرساخت هاي خدمات شهري در سطح استان مازندران است؛ در اي پژوهو ابتدا اطالعات و آمار مورد نياز در ارتباط با زيرساخت هداي مربدوط بده خدمات شهري در سطح شهرهاي استان مورد مطالعه جمعآوري گرديده و در نرمافزار گاترده Excel بانك دادهها تشكيل شد؛ سپس رتبهبندي شهرها از طريق مدل تصمي گيري چند معياره تشابه به حل ايدآل تعيي گرديد و در نرمافزار 3.ArcGis10 بهصورت نقشه نشان دادهشده و ضريب اهميت هر يك از معيارهاي زيرساختي با روش فرآيند تحليل شبكهاي مشخص شده است؛ در نهايت، نحوه توزيع زيرساختهاي خدمات شهري با ضريب چدولگي پيرسوني در سطح شهرها تعيي گرديد. نتايج تحقيق نشان داد كه شهر آمل با 222/5 درصد برخورداري جزو برخوردارتري و شهر پدلسدفيد بدا 552/5 درصد جزو محرومتري شهر ازن ر زيرساختهاي خدمات شهري در استان مازندران ميباشند؛ همچني نحوه توزيع زيرساخت هاي خدمات شدهري در سطح استان مازندران از نوع نامتقارن با چولگي مثبت است