رتبه بندي اولويتهاي سرمايه‌گذاري در بخشهاي اقتصادي استان سيستان و بلوچستان

شناسايي بخش هاي كليدي اقتصاد، با توجه به ظرفيت ها و استعدادهايِ هر منطقه همواره مد نظر اقتصاددانان بوده است، چيزي كه در ادبيات اقتصادي به مزيت نسبي تعبير مي شود. هدف از انجام اين تحقيق شناسايي تنگناها و اولويت هاي سرمايه گذاري در استان سيستان و بلوچستان مي باشد. به منظور مقايسه و رتبه بندي اولويت هاي سرمايه گذاري در استان از دو روش تاكسونومي عددي و مدل تاپسيس استفاده شده است. در روش تحليل عاملي و تاكسونومي عددي از 25 شاخص سرمايه گذاري كه هر كدام وزن يكساني دارند، استفاده شده است. نتايج نشان مي دهد كه بخش هاي ماهيگيري، آموزش و مستغلات در اولويت سرمايه گذاري و بخش هتل و رستوران در آخرين رتبه سرمايه گذاري قرار دارند. در مدل تاپسيس شاخص هاي منفي حذف شده و به 21 شاخص ديگر با توجه به وضعيت خاص استان و مباني تئوريك سرمايه گذاري، وزن متفاوتي اختصاص داده شده است. نتايج مدل تاپسيس حاكي از آن است كه بخش هاي ماهيگيري، مستغلات و كشاورزي در اولويت سرمايه گذاري و بخش هتل و رستوران آخرين اولويت سرمايه گذاري مي باشد. دليل عمده ضعيف بودن بخش هتل و رستوران در استان، كم رنگ بودن فعاليت هاي توريستي و گردشگري به خاطر نبود امنيت در استان است. همچنين دسترسي به آبهاي آزاد و پيشينه ي طولاني مردم استان در زمينه ي ماهيگيري باعث شده است تا اين بخش به عنوان يك بخش پيشرو در اقتصاد استان مطرح شود. وجود دانشگاهها و مراكز آموزش عالي متعدد در استان علاوه بر ايجاد پيامدهاي مثبت جانبي باعث ايجاد يك نوع مزيت در استان شده و از اين رو يكي از اولويت هاي مهم سرمايه گذاري در استان مي باشد. پيشنهاد مي شود به منظور استفاده از ظرفيت ها و پتانسيل هاي استان و تأمين نيروي متخصص در استان در بخش آموزش به عنوان يك بخش كليدي سرمايه گذاري شود. هم چنين با توجه به دارا بودن مزيت نسبي در رشته فعاليت ماهيگيري سرمايه گذاري در اين رشته فعاليت اجتناب ناپذير است.