ارزيابي قابليت اعتماد موج شكن هاي توده سنگي در برابر گسيختگي ناشي از روگذري امواج

گسيختگي ناشي از روگذري، بر اثر سرريز شدن بيش از حد مجاز آب از روي تاج موج شكن رخ مي‌دهد. مدل‌هاي متعددي براي پيش‌بيني روگذري موج در انواع مختلف سازه‌هاي ساحلي ارائه شده است. تحليل قابليت اعتماد سازه با لحاظ كردن عدم قطعيت هاي موجود در شرايط محيطي و پاسخ سازه، درك بهتري از اين مدل‌ها در اختيار طراح سازه گذاشته و اين امكان را فراهم مي سازد كه توازن مناسبي بين تراز ايمني سازه و هزينه پروژه ايجاد گردد. در اين مقاله، قابليت اعتماد موج شكن هاي توده سنگي در برابر گسيختگي ناشي از روگذري امواج با استفاده از 5 روش مختلف بررسي و مورد مقايسه قرار گرفته و در هر حالت، مقادير شاخص قابليت اعتماد و احتمال گسيختگي به دست مي آيند. نقش پارامترهاي مختلف به صورت كيفي و كمي روي احتمال گسيختگي بررسي شده و اين پارامترها به لحاظ ميزان اهميت رتبه بندي مي شوند. در نهايت با استفاده از تحليل رگرسيون غير خطي و بر مبناي نتايج به دست آمده از تحليل قابليت اعتماد، رابطه اي براي تعيين فاصله آزاد بر حسب تراز ايمني هدف پيشنهاد مي شود. با استفاده از اين رابطه، مي توان مقدار فاصله آزاد را برحسب شاخص قابليت اعتماد، احتمال گسيختگي، و حساسيت اين دو پارامتر نسبت به هزينه تعيين نمود. نتايج نشان دادند كه مهم ترين پارامتر تأثيرگذار در نتايج تحليل قابليت اعتماد موج­ شكن توده سنگي در برابر گسيختگي ناشي از روگذري، ارتفاع موج شاخص (H_s) است. تحت اثر امواج شكنا، تيزي موج در مقايسه با دبي روگذري مجاز تأثير بيشتري روي شاخص قابليت اعتماد موج شكن توده سنگي در برابر گسيختگي ناشي از روگذري دارد. در حالي كه تحت اثر امواج ناشكنا، تأثير دبي روگذري مجاز بيشتر است. پس از سه پارامتر ارتفاع موج شاخص، تيزي موج، و دبي روگذري مجاز، به ترتيب ضريب A_ν، ضرايب اصلاحي كاهنده (γ)، و شيب موج شكن (tan α) به لحاظ تأثيرگذاري روي احتمال گسيختگي در رتبه هاي چهارم تا ششم قرار دارند.