بررسي اثرات نامتقارن رشد اقتصادي بر قيمت مسكن در ايران؛ رويكرد ARDL غيرخطي

بازار مسكن، متأثر از شرايط اقتصاد كلان است و بسته به ساختار عرضه و تقاضا در كشورهاي مختلف، شرايط متفاوتي دارد. در ايران با توجه به شرايط حاكم بر اقتصاد در دهههاي اخير و همچنين وجود برخي از نقيصهها، بازار مسكن همواره با نوسانات شديد قيمتي و به تبع آن، دوره هاي رونق و ركود شديد در سرمايهگذاري، همراه بوده است. در اين مطالعه تلاش شده است از ديدگاهي متفاوت و با استفاده از روش خودرگرسيون با وقفههاي توزيعي غيرخطي، به اثرات رفتار نامتقارن رشد اقتصادي و ساير شاخصهاي اقتصادي بر قيمت مسكن در ايران پرداخته شود. دادهها براي اين مطالعه، به صورت فصلي از سال 1371 تا 1395 محاسبه شدهاند. در اين مطالعه با برآورد مدلهاي خطي و غيرخطي در كوتاهمدت و بلندمدت، تلاش شد مدل بهينه و سازگار با بازار مسكن ايران، انتخاب شود. مقايسه مدلهاي مختلف نشان داد بازار مسكن در ايران، تحتتأثير مدلهاي خطي در بلندمدت و غيرخطي در كوتاهمدت است. نتايج برآورد اين مدل نشان ميدهد، در كوتاهمدت، افزايش اشتغال، باعث افزايش تقاضا براي مسكن مي‌شود ولي در بلندمدت، با كاهش اشتغال، سرمايهگذاريها به سمت بازار مسكن، سوق مييابند. با بهبود رشد اقتصادي در كشور نيز عملاً تمايل سرمايهگذاران به سمت سرمايهگذاري در بازارهاي پرسود؛ همچون بازار سهام، جلب ميشود؛ در حاليكه كاهش رشد اقتصادي ميتواند باعث سرازير شدن نقدينگي به سمت بازار مسكن شود. با توجه به نتايج به دست آمده از اين مطالعه، ميتوان استدلال كرد كه بازار مسكن در ايران، به مثابه بازاري مطمئن است و سرمايه‌گذاران، براي فرار از تأثيرات مخرب ركود اقتصادي در ساير بازارها، به آن توجه دارند.