مقايسه زمان واكنش و مهارت پيش بيني در بازيكنان نخبه و غيرنخبه تنيس روي ميز

هدف پژوهش: توانايي هاي ادراكي - حركتي نظير زمان واكنش و مهارت پيش بيني در عملكرد موفق اكثر فعاليت هاي روزانه ضروري هستند. شايد بالاتر بودن اين توانايي هاي ادراكي در محيط هاي كاملاً پويا و غيرقابل پيش بيني مانند تنيس روي ميز است كه ورزشكاران نخبه را از غير نخبه مجزا ميكند. لذا هدف از اين مطالعه مقايسه زمان واكنش و مهارت پيشبيني بازيكنان نخبه و غير نخبه تنيس روي ميز بود. روش پژوهش: بدين منظور 80 بازيكن تنيس روي ميز در قالب دو گروه 40 نفره نخبه و غير نخبه، قرار گرفتند. زمان واكنش (ساده ديداري، انتخابي ديداري، ساده شنيداري) با استفاده از دستگاه ثبت زمان واكنش ساخت شركت لافايت و همچنين مهارت پيش بيني انطباقي با استفاده از دستگاه زمان پيش بيني باسين اندازه گيري شد. يافته ها: نتايج آزمون t مستقل نشان داد كه تفاوت معني داري بين زمان واكنش ساده (p=0/03)، زمان واكنش انتخابي (p=0/01)، زمان واكنش شنيداري (p=0/008) و زمان بندي پيش بيني انطباقي (p=0/001) بازيكنان نخبه و غير نخبه تنيس روي ميز وجود دارد. به عبارتي ديگر بازيكنان نخبه زمان واكنش و زمان بندي پيش بيني كوتاهتري نسبت به بازيكنان غير نخبه داشتند. بحث و نتيجه گيري: نتايج پژوهش حاضر پيشنهاد ميكند برنامه ريزي جلسات تمرين بايد به گونه اي طراحي شود كه توسعه مهارت هاي ادراكي - حركتي نظير زمان واكنش و پيش بيني دقيق، علاوه بر مهارت هاي فني و آمادگي جسماني، در بازيكنان تنيس روي ميز مورد تأكيد قرار گيرد.