طراحي الگوي عوامل زمينه ‌ساز در مديريت استعداد در راستاي بهبود عملكرد فردي كاركنان در سازمان

مقاله حاضر با هدف شناسايي تأثير مؤلفه زمينه‌ سازي بر مديريت استعداد به منظور بهبود عملكرد فردي كاركنان به روش آميخته اكتشافي انجام شد. پس از كدگذاري و دسته ‌بندي 40 مضمون اوليه، روايي محتوايي آن به دو روش، كيفي و كمي انجام شد. با استفاده از ضريب هولستي، پايايي مضامين، 0/85 برآورد شد. در فاز كمي محيط پژوهش، از 5873 نفر با استفاده از فرمول كوكران، 369 نفر به عنوان حجم نمونه به روش نمونه ‌گيري غيرتصادفي در دسترس انتخاب شدند. مقادير مربوط به برآورد ضريب آلفاي كرونباخ براي مضامين بالاتر از 0/75 به دست آمد. به منظور تجزيه ‌و ‌تحليل اطلاعات از روش ‌هاي آماري توصيفي در تحليل داده‌ هاي كمي شامل جداول توزيع فراواني و نمودار‌ها و در بخش استنباطي از روش تحليل ‌عاملي تأييدي و رويكرد مدل ‌سازي معادله ساختاري كوواريانس محور استفاده شد. نتايج نشان دادند شاخص‌ هاي قوانين و مقررات، استراتژي سازمان، حمايت مديران، فرهنگ سازماني و مديريت منابع انساني با بار عاملي 0/90، 0/85، 0/61، 0/60، 0/59، به ترتيب از بيشترين اثر تبيين‌ كنندگي در اين الگو برخوردار بوده ‌اند.