ويژگي‌هاي روان‌سنجي مقياس اهمال‌كاري فعال در بين دانشجويان دانشگاه خوارزمي شهر كرج

اين پژوهش با هدف تعيين ويژگي‌هاي روان‌سنجي مقياس اهمال‌كاري فعال، شامل پايايي، روايي واگرا و روايي سازه به‌منظور آماده‌سازي آزمون براي پژوهش‌هاي تربيتي و شناختي انجام شده است. اين مطالعه از نوع توصيفي همبستگي بود. نمونه اين پژوهش شامل 273 نفر (127 دختر و 146 پسر) دانشجويان دانشگاه خوارزمي بود كه با روش نمونه‌گيري تصادفيخوشه‌اي انتخاب شدند و با مقياس اهمال‌كاري فعال چوي و موران (2009) و مقياس اهمال‌كاري غيرفعال تاكمن (1991) مورد آزمون قرار گرفتند. نتايج اين پژوهش نشان داد در تحليل عاملي تأييدي، ساختار مقياس برازش قابل قبولي با داده‌ها دارد. پايايي مقياس برحسب ضرايب آلفاي كرونباخ و تتاي ترتيبي در مورد گروه نمونه محاسبه و تأييد شد. به‌طوركلي يافته‌هاي تحليل عاملي، تقريباً مشابه تحقيقات انجام‌گرفته در فرهنگ اصلي و ضرايب روايي و پايايي نيز به نتايج تحقيقات پيشين نزديك بود؛ بنابراين مي‌توان نتيجه گرفت با توجه به خصوصيات روان‌سنجي مطلوب، ابزار پژوهش حاضر مي‌تواند در پژوهش‌هاي مربوط به اهمال‌كاري فعال به كار رود.