بررسي اثر انتخاب نوع تابع هدف بر نكول افراد در حساب بازنشستگي فردي (مورد مطالعه: كشور ايران)

يك فرد بازنشسته با دو نوع ريسك مهم مواجه است: ريسك طول عمر و ريسك سرمايه گذاري. در اين مقاله به بررسي تاثير سياست تصميم گيري افراد بر ميزان نكول آنها با استفاده از دو تابع هدف براي ثروت در زمان بازنشستگي پرداخته شده است. در فرايند تصميم گيري، سياست هاي بيان شده وابسته به بازدهي بازارهاي هدف جهت سرمايه گذاري و نرخ تنزيل در اقتصاد است. در مدل سازي سياست هاي مذكور از رويكرد برنامه ريزي پويا توام با شبيه سازي تاريخي استفاده شده است. نتايج به دست آمده حاكي از اهميت انتخاب تابع هدف است. با توجه به نوسانات شديد اقتصادي در كشور، و همچنين نياز به انباشت بيشتر ثروت و مشاركت بيشتر در كنترل نوسانات اقتصادي، سياست تمركز بر مستمري در دوران بازنشستگي در سطح ثروت اوليه اندك به عنوان سياست بهينه به دليل پذيرفتن ريسك كمتر براي سطح معيني از ثروت و استفاده بيشتر از تابع ثروت در زمان بازنشستگي پيشنهاد شده است.