اثر پيش تيمار سرما دهي بر خصوصيات جوانه زني بذر و تحمل تنش خشكي در گياه دارويي وشاء (Dorema ammoniacum)

يكي از مسائل مهم در مناطق خشك و نيمه خشك كمبود آب است، بنابراين انتخاب گونه‌هاي گياهي دارويي مقاوم به خشكي بويژه در مرحله جوانه‌زني بذر و سبز شدن اهميت زيادي دارد. در اين تحقيق ابتدن تيمار سرمادهي مرطوب جهت شكست خواب بذور وشاء (Dorema ammoniacum) بررسي شد. سپس بذور تيمار شده در محيط كشت جوانه‌زني همراه با تنش خشكي به مدت 20 روز در دماي 15 و 20 درجه سانتي‌گراد قرار داده شد. آزمايش تنش خشكي، در قالب آزمايش فاكتوريل و به صورت طرح كاملا تصادفي در 5 سطح، شامل ايجاد تنش اسمزي بر اساس پتانسيل‌هاي اسمزي محلول حاوي پلي‌اتيلن گلايكول 4-، 8-، 12-و 16-بار و بدون تنش يا شاهد استفاده شد. نتايج نشان داد با افزايش شدت تنش اسمزي به طور معني‌داري (P 0.01) از سرعت و درصد جوانه‌زني، طول ريشه‌چه و ساقه‌چه كاسته مي‌شود. متعادل‌ترين محدوده تنش اسمزي جهت بهيود جوانه‌زني، پس از شرايط عدم تنش، حداكثر 12-بار تنش در پتانسيل اسمزي بود. به نظر مي‌رسد طول ساقه‌چه در بين ساير صفات مورد بررسي از حساسيت بالاتري نسبت به تنش اسمزي برخوردار است. در ضمن مناسب‌ترين دما براي جوانه‌زني وشاء تحت تنش تيمار خشكي دماي 20 درجه سانتي‌گراد بود.