مروري بر آخرين يافته ها در زمينه كامپوزيت هاي هوشمند خودترميم شونده با كاربرد در دندانپزشكي

كامپوزيت هاي دنداني به دليل داشتن ويژگي هايي نظير حفظ زيبايي دندان، ماهيت غير مهاجم و محافظه كارانه، خواص فيزيكي و مكانيكي بهبود يافته، به طور گسترده براي ترميم دندان مورد استفاده قرار مي گيرند. كامپوزيت هاي دنداني مستعد آسيب هايي نظير ريزترك هاي ناشي از تنش هاي حرارتي و مكانيكي مي باشند كه اين آسيب ها مي توانند موجب تضعيف خواص اين مواد شوند. تشخيص ريزترك ها در كامپوزيت هاي دنداني دشوار و در بسياري از موارد غير ممكن مي باشد. همچنين در صورت تشخيص نمي توان اين آسيب ها را به صورت درجا و با به كارگيري مواد و روش هاي مرسوم ترميم نمود، از اين رو ايجاد خاصيت خودترميمي در كامپوزيت هاي دنداني ضرورت مي يابد. در سال هاي اخير ترميم خودبخود آسيب هايي نظير ترك خوردگي در مواد كامپوزيت دنداني بدون نياز به مداخله بشر و جايگزيني قطعات جديد، توسعه يافته است. رايج ترين روش تهيه كامپوزيت هاي خودترميم شونده دنداني، ميكروكپسوله كردن عامل ترميم در پوسته پليمري و جاسازي ميكروكپسول هاي تهيه شده در ماتريس آكريلاتي كامپوزيت دنداني مي باشد. بررسي خاصيت خودترميمي در اين كامپوزيت هاي هوشمند دنداني با تعيين چقرمگي شكست كامپوزيت ها قبل و بعد از عمل ترميم از طريق آزمون خمش شكاف تك لبه انجام مي گيرد. در اين پژوهش، مطالعاتي كه تا كنون در زمينه كامپوزيت هاي دنداني هوشمند خودترميم شونده انجام شده اند، مرور خواهد شد.