پاسخ آين رند به مسئله تعارض ميان قانون و آزادي‌هاي فردي

زندگي اجتماعي متضمن پذيرش برخي بايدها و نبايدهاست كه محدوديت‌هايي را براي آزادي‌هاي فردي ايجاد مي‌كند. از سويي وجود اين هنجارها، كه آن‌ها را قانون مي‌ناميم، براي برقراري نظم و امنيت در جامعه ضروري است، از سوي ديگر در برخي مواقع قانون با آزادي‌هاي افراد جامعه در تعارض قرار مي‌گيرد. با توجه به اهميت فراوان دو مقوله قانون و آزادي فردي و امكان‌نداشتن حذف اين دو به فلسفه‌اي نياز داريم تا به مسئله تعارض‌هاي احتمالي ميان آن‌ها پاسخ دهد. آين رند فيلسوفي است كه در جايگاه مدافع نظريه خودگرايي اخلاقي شناخته شده است. به‌نظر مي‌آيد با توجه به مباني فلسفي و اخلاقي‌اي كه وي مطرح مي‌كند، بتوان پاسخي مناسب به مسئله تعارض مذكور داد. به‌نظر مي‌آيد رند از مباني‌اي براي حل تعارض مذكور استفاده مي‌كند كه سازگاري دروني بالايي دارند. اما از آن‌جا كه وي متفكري خودگراست و مبناي پاسخ وي به مسئله تعارض آزادي‌هاي فردي با قانون نيز نظريه اخلاقي خودگرايانه اوست، به‌نظر مي‌آيد نوعي ناسازگاري ميان تأكيد بر قانون و حقوق فردي با خودگرايي اخلاقي وجود داشته باشد؛ زيرا قانون خاصيت محدودكنندگي دارد و حقوق فردي نيز مستلزم درنظرگرفتن ارزش ذاتي ديگران است، حال آن‌كه در خودگرايي اخلاقي تأكيد بر اصالت فرد و منافع وي است و تا حد زيادي ارزش ذاتي انسان‌‌هاي ديگر نفي مي‌شود.