بررسي تأثير نظامي و تسليحاتي كردن فضاي ماوراي جو بر امنيت نظامي ج.ا.ايران با رويكرد آينده پژوهي

در طول تاريخ و گذشت بيش از 58 سال از آغاز عصر فضا، بهره برداري نظامي و جاسوسي از فضا، همواره جزء مهم ترين اولويت ها و چالش هاي كشورها در دستيابي به علوم و فن آوري فضايي بوده است. امروزه اين تكاپوها منجر به نظامي و تسليحاتي شدن فضا گشته و چالش هاي امنيتي بسيار جدي اي را فراروي كشورها قرار داده است. ج.ا.ايران نيز به دلايل مختلفي بطور فزاينده اي در معرض اين تهديدها قرار دارد. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسي تهديدات موصوف عليه امنيت نظامي ج.ا.ايران و راه كارهاي مقابله با آن ها با رويكرد آينده پژوهي انجام شده است. در اين راستا با مطالعه ادبيات و سوابق موضوع و انجام مصاحبه اكتشافي، تعداد 14 تهديد عمده و 16 راه كار مقابله با آن ها در قالب دو رويكرد دفاع فعال فضايي و بازدارندگي فضايي شناسايي شد. در گام بعدي با طراحي پرسشنامه به ارزيابي اعتبار و وزن دهي آن ها پرداخته شد. نتايج تحقيق نشان داد متغيرهاي شناسايي مناطق حياتي و راهبردي نظامي كشور و جمع آوري اطلاعات سيگنالي با ميانگين هاي وزني 4.05 و 3.90 بيشترين تهديد را متوجه امنيت نظامي كشور مي كنند. در بعد راه كارها نيز، راه كارهاي بهره گيري از ساير حوزه هاي راهبردي و تدوين دكترين نظامي جهت كسب و توسعه فناوري فضايي به منظور كاربردهاي دفاعي با رويكرد آينده پژوهي با ميانگين وزني 4.1 و 4 بيشترين وزن را بخود اختصاص دادند كه مي بايست در اولويت برنامه ريزي ها و سياست گذاري هاي آينده ميان مدت نظام دفاعي كشور مورد توجه قرار گيرند.