مدل‌يابي معادلات ساختاري پيش‌بيني اعتيادپذيري بر اساس طرح‌واره وابستگي/بي‌كفايتي و تحمل پريشاني با نقش ميانجي‌گري سيستم‌هاي مغزي – رفتاري در دانش‌آموزان

هدف از انجام پژوهش حاضر مدل‌يابي ساختاري پيش‌بيني اعتيادپذيري بر اساس طرح‌واره وابستگي/ بي‌كفايتي و تحمل پريشاني با نقش ميانجي‌گري سيستم هاي مغزي– رفتاري در بين دانش‌آموزان كرج بود. پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي و بر اساس معادلات ساختاري بود و جامعه‌ي مورد مطالعه در اين پژوهش كليه دانش‌آموزان مقطع دوم دبيرستان‌هاي پسرانه و دخترانه مناطق چهارگانه شهر كرج در سال تحصيلي 97-1396 مشغول به تحصيل بودند. در پژوهش حاضر از روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي چندمرحله‌اي استفاده شد. حجم نمونه با توجه به تعداد متغيرهاي پژوهش، 200 نفر در نظر گرفته شد. ابزار اين تحقيق پرسشنامه‌هاي مقياس اعتيادپذيري، فرم كوتاه پرسشنامه طرح‌واره ناسازگار اوليه (SQSF)، تحمل پريشاني و نسخه كوتاه پرسشنامه سيستم هاي مغزي–رفتاري‌گري-ويلسون بود. روش آماري مورد استفاده در پژوهش، تحليل مسير بود. نتايج با استفاده از نرم‌افزار SPSS21 و Lisrel نشان داد كه: مدل ساختاري پژوهش برازش مطلوب و قابل قبول با داده‌هاي پژوهشي داشت. نتايج نشان داد كه تأثير متغير تحمل پريشاني بر متغير سيستم مغزي رفتاري گريز تائيد شد. همچنين تأثير متغير طرح‌واره وابستگي/ بي‌كفايتي بر متغير سيستم مغزي رفتاري بازداري در سطح تائيد شد و تأثير متغيرهاي بازداري رفتاري، جنگ‌وگريز بر متغير اعتيادپذيري در سطح تائيد شد. نتايج در فرضيه 4 و 5 نيز نشان داد كه رابطه مستقيمي بين تحمل پريشاني و طرح‌واره وابستگي/ بي كفايتي با اعتيادپذيري، وجود دارد. همچنين رابطه‌ي غيرمستقيم اثر تحمل پريشاني بر اعتيادپذيري غيرمعنادار و اثر متغير طرح‌واره وابستگي/ بي كفايتي ازطريق سيستم هاي مغزي–رفتاري بر اعتيادپذيري معنادار بود (P 0/05). در مجموع نتيجه گرفته شد كه تعامل چندگانه متغيرهاي طرح‌واره وابستگي/ بي كفايتي، تحمل پريشاني و سيستم هاي مغزيرفتاري نقش مهمي در پيش‌بيني اعتيادپذيري نوجوانان دارند.