نقش واسطه‌اي استرس فرزندپروري، كيفيت رابطه مادركودك و سلامت روان مادر در رابطه بين فرزندپروري ذهن‌آگاهانه و مشكلات رفتاري كودكان ‌

پژوهش حاضر با هدف تعيين نقش واسطه‌اي استرس فرزندپروري، كيفيت رابطه مادركودك و سلامت روان مادر در رابطه بين فرزندپروري ذهن‌آگاهانه و مشكلات رفتاري كودكان پيش‌دبستاني انجام شد. طرح پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي بود جامعه آماري شامل 585 مادران كودكان پيش‌دبستانيِ مدارس منطقه سه، شهر اهواز در سال 1396 بود كه تعداد 280 نفر براساس فرمول كوكران با روش نمونه‌گيري تصادفي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. ابزارهاي مورداستفاده در اين پژوهش شامل پرسشنامه‌ فرزندپروري ذهن‌آگاهانه (MIPQ)، سياهه رفتاري كودك (CBCL)، پرسشنامه استرس فرزندپروري (PSI)، مقياس رابطه كودك والد (CPRS) و پرسشنامه سلامت عمومي (GHQ) بودند. ارزيابي الگوي پيشنهادي با استفاده از روش تحليل مسير مورد تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد كه اثر مستقيم فرزندپروري ذهن‌آگاهانه بر مشكلات رفتاري كودكان معنادار نيست؛ اما اثر مستقيم فرزندپروري ذهن‌آگاهانه بر استرس فرزندپروري، منفي معنادار؛ اثر مستقيم فرزندپروري ذهن‌آگاهانه بر سلامت روان مادران مثبت معنادار و اثر مستقيم فرزندپروري ذهن‌آگاهانه بر كيفيت رابطه والد كودك نيز مثبت معنادار است. همچنين، نتايج نشان داد كه نقش واسطه‌‌اي استرس فرزندپروري، سلامت روان و كيفيت رابطه مادركودك در رابطه بين فرزندپروري ذهن‌آگاهانه و مشكلات رفتاري كودكان معنادار است. بر اساس يافته‌هاي پژوهش مي‌توان گفت كه مشكلات رفتاري كودكان مي‌تواند تحت تأثير استرس فرزندپروري، سلامت روان و كيفيت رابطه مادركودك قرار گيرد؛ بنابراين آموزش فرزندپروري ذهن‌آگاهانه و بهبود سلامت روان مادران مي‌تواند به عنوان روشي براي پيشگيري و كاهش مشكلات رفتاري كودكان مورداستفاده مشاوران خانواده و كودك قرار گيرد.