تحليل تأثير تغييرات كالبدي بر ساختار فضايي محدوده تاريخي شهر اروميه به ‌روش Space Syntax و GIS

مداخلات شهرسازانه در دوره اخير دگرگوني‌هاي عمده‌اي در ساختار فضايي شهرهاي ايران به‌وجود آورده است. در روند اين توسعه كالبدي در بسياري از ش96هرهاي تاريخي، مشكلاتي مانند ناتواني در سازگاري با تغييرات كالبدي و نبود پيوند مناسب با ساختار شبكه‌اي موجود، هسته‌هاي تاريخي را دچار مشكل كرده است. پژوهش توصيفي تحليلي و كميمقايسه‌اي حاضر، با هدف بررسي تأثير طرح‌هاي توسعه شهري بر ساختار فضايي محدوده تاريخي شهر اروميه، به تحليل ساختار شهر در 4 دوره (1312135513731395) به روش چيدمان فضا پرداخته است. جمع‌آوري داده‌ها به‌صورت كتابخانه‌اي است كه پس از پرداختن به مباني نظري، شاخص‌هايي كه بخش اصلي و تغييرناپذير استخوان‌بندي شهر را تشكيل مي‌دهد براي تحليل ساختار فضاي شهر معرفي مي‌شود. پس از تحليل پارامترها و نقشه‌ها، تغييرات ارزش هم‌پيوندي به‌عنوان مهم‌ترين مفهوم در اين روش مدنظر قرار گرفته است. همچنين به‌منظور بررسي انسجام ساختار محدوده تاريخي، ارزيابي اهميت راسته‌هاي تاريخي و عناصر اصلي آن و نحوه توزيع فعاليت‌ها تحليل شده است. با توجه به نتايج پژوهش، عملكرد و انسجام محدوده تاريخي و ارتباط آن با ساختار كل شهر با تأثيرپذيري از تغييرات كالبدي، به‌مرورزمان كمتر شده و ساختار دروني اين محدوده با ساختار كلي شهر پيوند نخورده است. همچنين بخش عظيمي از ارزش‌هاي هويتي بافت، با تأثيرپذيري از تغييرات از بين رفته و پيوستگي فضايي عناصر اصلي محدوده و اهميت عملكردي راسته‌هاي تاريخي تضعيف شده است؛ از اين‌رو تغييرات سريع كالبدي در دوره‌هاي اخير بر ساختار فضايي محدوده تاريخي تأثيرات منفي داشته است.