ارزيابي ريسك به روش فازي و اولويت بندي آن در عمليات جداره گذاري چاه هاي نفت و گاز در صنعت حفاري

صنايع نفت و گاز همواره با ريسك ­هاي متعددي همراه بوده است. مديريت ريسك­ عمليات حفاري مي­ تواند دستاوردهاي قابل توجهي در جهت به حداقل رساندن هزينه ­ها و بهبود روند حفاري داشته باشد. در اين تحقيق از ارزيابي ريسك فازي و اولويت­ بندي ريسك به جهت سهولت در تجزيه و تحليل و همچنين رتبه ­بندي در تخصيص منابع استفاده شده است. يكي از مهمترين و پرهزينه­ترين قسمت­هاي عمليات حفاري، جداره ­گذاري چاه­هاي نفت و گاز مي­باشد. آناليز ريسك از مهمترين ابزارهاي ارزيابي در صنايع مي­باشد، در اين راستا، پژوهش حاضر با هدف شناسايي ريسك، آناليز آن به روش منطق فازي و رتبه ­بندي آن انجام شده است. دانش مديريت پروژه جهت مديريت ريسك، رويكردي هدفمند ارائه مي­ كند كه اجراي آن، مي­تواند منجر به كاهش احتمال وقوع يا اثر پيامدهاي ناگوار بر اهداف يك پروژه باشد. از سويي محاسبات فازي ابزار بسيار مناسبي جهت برخورد با محيط ­هاي با عدم قطعيت و عـدم اطمينـان است. هدف اين مقاله اجراي مراحل مديريت ريسك عمليات جداره­ گذاري در جهت بهينه ­سازي عمليات مي ­باشد. شناسايي، ارزيابي و اولويت ­بندي ريسك­ها، مراحلي هستند كه در اين تحقيق صورت گرفته ­اند. جهت اجراي اين فرايند ابتدا 42 ريسكي كه مي­تواند در حين عمليات جداره ­گذاري در يكي از پروژه­هاي حفاري اتفاق بيافتد، شناسايي گرديد. سپس 25 ريسك­ فني كه بيشترين ارتباط را با عمليات، در چاه مورد مطالعه داشتند شناسايي شدند و ملاك عمل قرار گرفتند. پس از محاسبات فازي، تمامي ريسك­ها بر اساس احتمال وقوع، شدت اثر بر زمان و هزينه به ترتيب ضريب چالش، مرتب شدند كه از اين طريق مي ­توان اولويت آن­ها را جهت تخصيص منابع، مشخص نمود. در حقيقت، بـا رويكـرد منطق فـازي بـه سنجش و رتبه ­بندي ريسك­ها پرداخته شد. لازم به ذكر است كه مـدل شناسايي و آناليز در اين تحقيق، مبتني بر مدل استاندارد مديريت پروژه مي ­باشد