تفسير و تحليل مناسبات علمي و فرهنگي اسلامي عصر طلايي اندلس بر پايه متون فارسي و ترجمه فارسي

اندلس يكي از مراكز مهم علوم اسلامي به شمار مي‌رود كه طي چندين قرن شاهد رشد فزايندۀ برخي علوم و ظهور دانشمندان و تأليفات فراوان بود. زمينۀ اصلي اين شكوفايي علمي را انتقال مباني اين علوم از بلاد شرقي اسلامي به اين سرزمين فراهم ساخت. آنچه بر اهميت اين قضيه مي افزايد واقع بودن اندلس در يكي از دوردست ترين نقاط نسبت به مراكز اصلي علم و فرهنگ اسلامي است كه بنا به عوامل مختلف دسترسي به آن دشوار بود. با اين حال، توجه به شاخصه‌هاي توسعۀ علمي و فرهنگي در اين سرزمين از جمله مراكز آموزشي، كتابخانه ها، شمار دانشمندان و انديشمندان و نيز تأليفات و تصنيفات آنان از رشد سريع و چشمگير آن در اين زمينه حكايت دارد. همچنين شمار فراوان دانشمندان اندلسي و تأليفات ايشان گواه ديگري بر رشد قابل توجه علوم در اين سرزمين است. در مقاله حاضر به بررسي مناسبات علمي و فرهنگي اسلامي عصر طلايي اندلس بر پايه متون فارسي و ترجمه فارسي به روش تحليلي – توصيفي پرداخته شده است.