بهبود مسيريابي براي شبكه‌هاي موردي بين خودرويي (VANETs) با استفاده از الگوريتم‌هاي الهام‌گرفته از طبيعت

شبكه‌هاي بين خودرويي زيرمجموعه‌اي از شبكه‌هاي سيار موردي هستند كه در آن خودروها به‌عنوان گره‌هاي شبكه محسوب مي‌شوند. اين شبكه‌ها براي برقراري ارتباط بين خودروها و كنترل ترافيك در جاده‌ها ايجاد شده‌اند. ويژگي خاصي كه شبكه‌ بين خودرويي در مقايسه با شبكۀ‌ سيار موردي دارد، تحرك سريع گره‌هاست كه باعث تغيير سريع توپولوژي در اين شبكه مي‌شود. تغييرات سريع توپولوژي شبكه، چالشي بزرگ در مسيريابي محسوب مي‌شود. يكي از پروتكل‌هاي مسيريابي شناخته‌شده در شبكه‌هاي بين خودرويي، پروتكل مسيريابيAODV(Ad hoc On Demand Vector) است. در اين تحقيق با هدف بهبود مسيريابي در شبكۀ VANETs(Vehicular Ad hoc Networks)، الگوريتم‌هاي الهام‌گرفته از طبيعت از جمله الگوريتم بهينه‌سازي ملخ، ازدحام ذرات و ژنتيك روي پارامترهاي پروتكل مسيريابي AODV اعمال شده و تأثير آن بر معيارهاي ارزيابي شبكه مورد بررسي قرار گرفته است. معيارهايي كه براي ارزيابي عملكرد اين الگوريتم‌ها استفاده شده، نرخ تحويل بسته، ميانگين تأخير انتها به انتها و بار مسيريابي نرمال‌شده است. نتايج به‌دست‌آمده از شبيه‌سازي نشان مي‌دهد كه الگوريتم ملخ در پيدا كردن بهترين مقدار براي پارامترهايي كه عملكرد پروتكل AODV را كنترل مي‌كنند بهتر از الگوريتم ازدحام ذرات و ژنتيك عمل كرده است و پس از آن نيز عملكرد الگوريتم ازدحام ذرات بهتر از الگوريتم ژنتيك مي‌باشد.