نيازشناسي طراحي براي افراد توانياب جسمي و حركتي در پارك هاي عمومي شهر تهران

از جمله لازمه‌هاي توسعه پايدار جامعه، طراحي فراگير شهرها به منظور دسترسي و استفاده مطلوب‌تر و بهينه‌تر بيشترين گروه‌هاي اجتماعي از فضاها و عناصر عمومي شهر، نظير پارك‌هاي شهري است. برمبناي مطالعات ميداني و قياس وضعيت موجود فضاها و امكانات شهري تهران با شهرهاي برتر دنيا از منظر طراحي فراگير، خلاهاي بسياري در اين زمينه قابل رديابي است؛ اين پژوهش با تمركز بر توانيابان جسمي و حركتي، تلاشي است در راستاي استخراج و مستندسازي بخشي از مهم‌ترين نيازها و مشكلات آنان در پارك‌هاي شهري؛ به منظور تحقق اين هدف، نگارندگان از رويكرد طراحي مشاركتي و ابزارهاي مطالعات ميداني نظير مشاهده، مصاحبه عميق، پرسشنامه و شبيه سازي رفتاري استفاده نمودند. نتايج اين مطالعه پس از تحليل استقرايي محتواي اطلاعاتِ ميدانيِ جمع‌آوري شده، درقالب يك نمودار مفهومي ارائه شده است. اين مدل مفهومي كه بيانگر چهار دسته عمده مشكلات و نيازهاي روحيرواني، مسيريابي، دسترسي و استفاده است، بيانگر شكافي بزرگ بين نيازهاي توانيابان جسمي و حركتي با وضعيت موجود فضاها و امكانات پارك‌هاي شهري است. استفاده از تمهيدات طراحانه با تمركز بر حل مشكلات شناسايي شده در اين مطالعه، مي تواند فضاهاي پاركي شهر تهران را براي توانيابان جسمي-حركتي قابل دسترس‌تر و از نظر استفاده بهينه‌تر، مطلوب‌تر و در يك كلام «فراگير» سازد.