نقد آرم (نشانه)، بر پايه ي كــهن الگوهاي آنيما«روان‌زنانه» و آنيموس«روان‌مردانه» براساس تئوري كارل گوستاو يونگ مطالعه‌ موردي: آرم هاي آب فاضلاب، آتش‌نشاني

برخي از كهن الگوها مانند مادينه روان (آنيما) و نرينه روان (آنيموس)، جنبه فعال تري دارند. منظور از آنيما، توصيف جنبه هاي زنانه ضمير ناخودآگاه يك مرد است و همچنين آنيموس، براي توصيف صفات مردانه يك زن به كار مي رود. اين كهن الگوها مي توانند در قالب يك فرم بصري بروز كنند و به طور مستقيم يا غير مستقيم، در طراحي آرم يا نشانه تاثير داشته باشند. پژوهش حاضر، به روش توصيفي – تحليلي است. گردآوري داده ها با استفاده از اسناد و منابع كتابخانه اي انجام شده است. هدف از اين پژوهش، بررسي و نقد كهن الگويي دو آرم آب و فاضلاب و آتش نشاني، بر اساس دو كهن الگوي آنيما و آنيموس است. طراحي آرم به عنوان يك بيان تصويري كه سابقه اي كهن دارد، خود نيز بيان نماديني است كه مي تواند نمادهايي را به همراه داشته باشد كه برگرفته از اسطوره ها، كهن الگوها و افكار اجداديمان است. به موازات اين امر، وجود كهن الگوهايي همچون آنيما و آنيموس، ممكن است در طراحي آرم ها تاثير گذار باشد. ضمن تجزيه و تحليل كهن الگويي آرم هاي آب و فاضلاب و آتش نشاني بر اساس تئوري يونگ، مي توان نتيجه گرفت كه در آرم آب و فاضلاب، تأثير كهن الگوي آنيما و آرم آتش نشاني، تأثير كهن الگوي آنيموس مشاهده مي شود.