خوانش رويكرد اسطوره‌سنجي نزد ژيلبردوران، با نگاهي به زيورآرايه هاي باغ ايراني

خوانش آثار هنري، با بهره گيري از روش هاي نقد اسطوره اي در ايران، يا بسيار ناشناخته باقي مانده است و يا به چند روش معروف نظير سرنموني يونگي، تك اسطوره ي كمبلي و نقد گونه شناسانه ي نوتروپ فراي، محدود شده است. روش هاي ديگر نظير اسطوره سنجي، اسطوره كاوي و اسطوره متن كه از جمله روش هاي كاربردي در تحليل آثارهنري است، هنوز در سطح كشور كم شناخته باقي مانده است. از سوي ديگر، طيف هاي متنوع آثار هنرهاي تجسمي و كاربردي با روش هاي مختلف نقد اسطوره اي، بارها مورد واكاوي قرار گرفته است. اما هنر زيورآلات؛ به مثابه ي هنرهاي صناعي و كاربردي، نه تنها از حوزه ي نقد مغفول مانده، بلكه در حوزه ي نقدهاي اسطوره اي نيز مطرح نشده است. جستار حاضر، به روش توصيفي – تحليلي و تاريخي، با بهره گيري از روش اسطوره سنجي ژيلبر دوران انجام شده است. بررسي روش نقد اسطوره سنجي، سپس خوانش و واكاوي زيورآرايه هاي باغ ايراني با استفاده از اين روش، از جمله اهداف پژوهش حاضر است. جستار حاضر، به دنبال پاسخگويي به اين سؤال است كه اسطوره ي كلان مستتر در زيورآرايه هاي باغ ايراني كه در ارتباط مستقيم با زندگي شخصي مؤلفان آثار است و نگارندگان را در يافتن اسرار مستتر در اين مصنوعات، همراهي كرده است، چيست؟ توجه در مضمون كلي و همچنين جزئيات در خور پيكره ي مطالعاتي مورد نظر نوشتار – زيورآرايه هاي باغ ايراني  نگارندگان را به اين نتيجه رهنمون كرد كه تمام موتيف ها و مضامين مستتر در ساختار مصنوعات، هركدام به نحوي با اسطوره ي كلان آرمان شهر در ارتباط است.