بررسي تزيينات گياهي و هندسي محراب هاي گچ بري مجموعه آرامگاهي تربت شيخ جام

از قرن هشتم هجري، آثار گچ بري نفيسي برجاي مانده است كه تعدادي از آ نها داراي رقم هنرمند سازنده و تاريخ ساخت نيز هستند. اين گچ بري ها در محراب هاي نفيس، لوح ها و كتيبه هاي گچي مساجد، آرامگاه ها و ... بيشترين كاربرد را دارند. ازجمله اين نمونه هاي شاخص مي توان به دو محراب و يك محراب نماي گچ بري در مجموعه آرامگاهي شيخ احمد جامي در تربت جام اشاره نمود. لذا هدف اين پژوهش ارائه مستندات تصويري (به اختصار) و برشمردن ويژگي هاي بصري اين آثار به لحاظ تركيب بندي ها و نقشمايه هاي شاخص آن ها است. لذا پرسش اصلي اين پژوهش را مي توان چنين تبيين نمود: ويژگي هاي شاخص هنري در تزيينات گياهي و هندسي محراب هاي گچ بري مجموعه آرامگاهي تربت شيخ جام (مسجد كرماني) كدام است؟ روش يافته اندوزي عمدتاً بر اساس پژوهش ميداني (عكاسي) و با استناد به برخي از منابع مكتوب انجام شده است كه روشي تاريخي توصيفي دارد. نتايج مطالعات حاكي از آن است كه تنوع نقش ماي ههاي گياهي(اسليمي و ختايي) و به ويژه تزيينات منحصرب هفرد آ نها(استفاده از آژد هكاري هاي هندسي، فرم اشك، هاشور)، استفاده از تركيب بندي هاي چند سطحي و كاربرد ساقه ظريف گياهي در پس زمينه بندهاي اسليمي، بهره گيري از تزيينات هندسي در حاشيه ها و تلفيق اين گروه از تزيينات با نقوش گياهي، ازجمله بارزترين ويژگي هاي تزيينات گياهي و هندسي در محراب هاي گچ بري مذكور به شمار مي رود.