بازنگري شيوه‌ي آموزش درس «تأسيسات مكانيكي» رشته‌ي معماري و پيشنهاد يك سيستم كمك آموزشي، مبتني بر تكنولوژي واقعيت افزوده

معماران با داشتن اطلاعات فني كافي و توانائي به‌كارگيري خلاقانه‌ي آنها، علاوه بر طراحي بهينه‌ي طرح‌هاي معماري، امكان تعامل هرچه بهتر با مهندسين سازه، برق و تأسيسات، در محيط حرفه اي، خواهند داشت. بخشي از راهكارها جهت ايجاد چنين شرايطي، مرتبط با بازبيني محتواي آموزشي و شيوه‌ي آموزش دروس فني رشته‌ي معماري است؛ به‌صورتي كه دانش نظري دروس فني در فرآيند تجربه‌اندوزي دانشجويان كسب شود و در توانائي طراحانه‌ي آنها نمود پيدا كند. هدف اصلي پژوهش، دستيابي به محتوا و شيوه‌ي كارآمد در آموزش درس تأسيسات مكانيكي ساختمان به دانشجويان دوره‌ي كارشناسي معماري است. اين تحقيق از نوع كاربردي و روش تحقيق آن پيمايشي بوده و از طريق مطالعه كتابخانه‌اي و تدوين پرسشنامه صورت گرفته است. سوالات پرسشنامه براساس مطالعه‌ي نظريات روانشناسي آموزشي در زمينه‌ي مكاتب آموزشي انسان‌گرائي، ساخت‌گرائي و رويكردهاي ياددهييادگيري مبتني بر آنها، يادگيري فعال، مروري بر شرايط موجود در زمينه‌ي آموزش معماري در سه نمونه از دانشگاه‌هاي برتر جهان و همچنين يك ابزار كمك‌آموزشي پيشنهادي، مبتني بر تكنولوژي واقعيت افزوده، شكل گرفته است. نهايتاَ راهكارهاي پيشنهادي حاصل از اين پژوهش در زمينه‌ي محتوا، شيوه‌ي آموزشي و ابزار كمك ‌آموزشي پيشنهادي، به نظرسنجي اساتيد درس تأسيسات مكانيكي ساختمان گذاشته شده است، كه نشان از تأكيد بر برگزاري بخشي از واحدهاي درس به صورت كارگاهي، برقراري ارتباط با درس كارگاه طراحي معماري در ترم‌هاي مختلف و مقبوليت ابزار كمك آموزشي پيشنهادي از جنبه‌هاي ايجاد نقش فعال براي يادگيرنده، افزايش دقت و تمركز يادگيرنده، تقويت امكان تجسم فضايي اجزا و مسيرها و آگاهي از تاثيرات نهائي بر كالبد معماري دارد.