تأثير كلاس درس معكوس بر ميزان يادگيري و رضايت از شيوه‌ تدريس در دانشجويان رشته‌ مهندسي برق دانشگاه آزاد اسلامي واحد مهريز

امروزه با تمركز بر اين موضوع كه بسياري ازمشكلات يادگيري دردانشجويان كارشناسي ازآنجاناشي مي شود كه آنها نقش منفعلي درروش سخنراني سنتي دارند،از اين روآنها ازفعاليت دريادگيري به عنوان يك روش كمكي حمايت مي كنند. يكي از روش هاي فراگيرمحور كه امروزه مطرح مي شود، آموزش معكوس يا وارونه است. هدف اين پژوهش بررسي تأثير كلاس درس معكوس بر ميزان يادگيري و رضايت از شيوه تدريس در دانشجويان رشته مهندسي برق دانشگاه آزاد اسلامي است. روش تحقيق حاضر به صورت نيمه تجربي است و جامعه آماري دانشجويان رشته مهندسي برق به تعداد 40 نفر به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه آزمون (شركت كننده در كلاس درس معكوس) و كنترل (شركت كننده در كلاس درس سنتي) قرار گرفتند.براي گردآوري داده هاازآزمون ميان ترم و پايان ترم جهت تعيين ميزان يادگيري و از پرسش نامه محقق ساخته براي تعيين ميزان رضايت از روش تدريس استفاده شد.تحليل يافته ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. نتايج حاصل از تحقيق نشان داد كه اختلاف معناداري بين نمرهايميان ترم دو گروه آزمون و كنترل وجود ندارد اما اختلاف معناداري بين نمره هاي پايان ترم دو گروه آزمون و كنترل مشاهده شد. در بررسي ميزان رضايت از شيوه تدريس، رضايت دانشجويان گروه آزمون بيشتر از رضايت دانشجويان گروه كنترل بود.