بهينه سازي روش برانبارش سطح پراش مشترك

روش سطح پراش مشترك به منظور حل مشكل تداخل شيب ها با تلفيق روش هاي سطح بازتاب مشترك و برون راند شيب معرفي شده است. اين روش تعداد زيادي عملگر را به منظور برانبارش به يك نقطه از مقطع دور افت صفر در نظر مي گيرد و تا حدود زياد قادر به حل مشكل تداخل شيب در مقاطع بعد از برانبارش مي باشد. اما مقدار زيادي نوفه و رخدادها مصنوعي را نيز با خود به مقطع دورافت صفر مي آورد. در اين مطالعه پيشنهاد شده است با توجه به ميزان همدوسي عملگرها تصميم گرفته شود كه آن عملگر در فرآيند برانبارش به كار گرفته شود يا خير. به اين ترتيب ابتدا يك حد آستانه اي تعريف شده و سپس فقط عملگرهايي كه داراي همدوسي بيشتر از اين حد آستانه اي هستند در عمليات برانبارش به كاربرده مي شوند. به اين ترتيب عملگرهايي كه هيچ ارتباطي با رخدادها لرزه اي ندارند از فرآيند برانبارش حذف مي شوند. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد، با به كارگيري روش پيشنهادي مي توان از يك سو مشكل تداخل شيب ها را در مقطع بعد از برانبارش حل نمود و از سويي ديگر نسبت سيگنال به نوفه را نسبت به روش پيشين بهبود بخشيد.