تاثير تعامل برون‌سازماني رؤساي كلانتري‌ها بر ارتقاء امنيت عمومي تفرجگاه هاي شهري كرمانشاه

زمينه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي ميزان تاثير تعامل برون‌سازماني رؤساي كلانتري‌ها بر ارتقاء امنيت عمومي تفرجگاه هاي شهرستان كرمانشاه انجام شد؛ بي‌توجهي به اين موضوع مي‌تواند در ناكارآمدي عملكرد پليس و افزايش ميزان جرم و ناامني باوجود افزايش توانمنديهاي انساني و فني مؤثر باشد. روش: اين مطالعه ازنظر هدف، كاربردي و ازنظر روش، توصيفي- تحليلي است كه به‌روش پيمايشي انجام شد. جامعه آماري شامل رؤساي كلانتري‌ها، دادسراي عمومي و انقلاب، شهرداري و اداره ميراث فرهنگي و گردشگري شهرستان كرمانشاه به تعداد 141 نفر برآورد و با استفاده از فرمول كوكران 103 نفر به‌عنوان نمونه به‌روش تصادفي انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها پرسشنامه محقق‌ساخته بود كه روايي آن ازطريق روايي محتوايي و صوري از نوع كيفي بررسي شد و براي بررسي پايايي آن، ضريب آلفاي كرونباخ براي همه متغيرها، بالاي 0.7 به‌دست آمد. تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون رگرسيون خطي و گام به گام بررسي شد. يافته ها: براساس آزمون رگرسيون خطي ساده، تمام متغيرهاي تعامل برون‌سازماني رؤساي كلانتري‌ها بر ارتقاء امنيت تفرجگاه‌هاي شهري در سطح اطمينان كمتر از 0.05 تاثير دارند. براساس نتايج معادله رگرسيون گام به گام در گام اول ضريب تعيين ارتقاء امنيت تفرجگاه‌هاي شهرستان كرمانشاه فقط بر حسب تعامل با دادسراي عمومي و انقلاب 0.36 حاصل شد. در گام دوم، مقدار ضريب تعيين 0.38 به‌دست آمد كه نشان داد تعامل با دادسراي عمومي و انقلاب و شهرداري، هر دو با هم مي‌توانند 38 درصد از تغييرات ارتقاء امنيت تفرجگاه‌هاي شهري را تعيين كنند. نتايج: متغير تعامل با دادسراي عمومي و انقلاب، سهم بيشتري نسبت به ساير متغيرها در ارتقاء امنيت تفرجگاه‌هاي ‌شهر كرمانشاه دارد و در درجه بعدي تعامل با شهرداري و اداره ميراث فرهنگي و گردشگري به‌ترتيب بر ارتقاء امنيت تفرجگاه‌هاي اين شهرستان تاثير دارند.