تدوين الگوي ارزشيابي سازمان‌هاي انتظامي بر پايه نظام سلامت اداري مبتني بر ارزش عمومي

زمينه و هدف: سلامت اداري از موضوعات كليدي مديريت ارزش‌آفريني عمومي به معني تأثير سرمايه انساني بر خلق ارزش عمومي در نظام‌هاي اداري اسلامي است. هدف اين پژوهش، تدوين الگوي ارزيابي سازمان‌هاي انتظامي بر پايه ابعاد نظام سلامت اداري مبتني بر خلق ارزش عمومي است. روش‌شناسي: اين پژوهش، به لحاظ هدف كاربردي، به لحاظ روش توصيفيپيمايشي و به لحاظ رويكرد كمي است. جامعه آماري شامل مراجعه‌كنندگان به ادارات انتظامي استان گيلان هستند كه 100 نفر به شيوه نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه محقق ساخته است. داده‌هاي گردآوري شده با بهره‌گيري از آزمون تحليل سلسله مراتبي فازي و تحليلي رابطه‌اي خاكستري تحليل شدند. يافته‌ها: پس از بررسي روايي اوليه، 6 عامل موجود در قالب پرسشنامه‌اي مبتني بر طيف ليكرت به‌منظور سنجش روايي سازه و پايايي بررسي شد و درنهايت، روايي (0.79) و پايايي سازه (0.821) تأييد شد. سپس اهميت فازي هر بعد با استفاده از روش تحليل سلسله مراتبي فازي اندازه‌گيري شد. در نهايت، با استفاده از روش تحليل رابطه خاكستري ادارات بر پايه ابعاد سلامت اداري مبتني بر خلق ارزش عمومي، رتبه‌بندي شدند. نتايج: نتايج حاصل از پژوهش نشان داد كه، آن دسته از ادارات انتظامي مورد مطالعه كه كاركنان آنها از نظر سطح دانش و تحصيلات دانشگاهي و دوره‌هاي آموزشي و تربيتي ضمن خدمت گذرانده شده از سطح ميانگين بالاتري برخوردار بودند، از نظر سلامت اداري در رتبه بهتري قرار گرفتندو همچنين،آن دسته از شاخص‌هايي كه در ارتباط مستقيم با مراجعه‌كنندگان و براي آنها ملموس‌تر بودند، از نظر اهميت در رتبه‌هاي بالاتري قرار گرفتند.