فشرده‌سازي سيگنال‌هاي ژنوم با كمك حسگري فشرده و كاربرد آن در مقايسه دنباله‌هاي ژني

تحليل توالي‌هاي ژني نقطه شروع درك عملكرد ارگانيسم‌هاي بيولوژيكي است. در سال‌هاي اخير، هزينه‌هاي توالي‌برداري ژن به‌شدت كاهش يافته است و مقدار زيادي از داده‌هاي ژنومي درحال توليد هستند. ازطرفي، هزينه حافظه ذخيره‌سازي، پردازش و انتقال اين داده‌ها درحال افزايش است. پردازش اين حجم عظيم اطلاعات بيشتر توسط روش‌هاي كاراكتر مبنا صورت مي‌گيرد كه زمان‌بر است. ظرفيت‌هاي بالقوّه فراواني براي مقابله با اين چالش‌ها در حوزه پردازش سيگنال وجود دارد. بنابراين، نگاه سيگنالي به دنباله‌هاي ژني، پردازش سيگنال ژنوم و فشرده‌سازي آن مي‌تواند مفيد واقع شود. فشرده‌سازي سيگنال‌ها هزينه براي آناليز، فضاي حافظه براي ذخيره‌سازي، پهناي باند براي مبادله و زمان مورد نياز براي تحليل را كاهش مي‌دهد. در اين مقاله ابتدا دنباله‌هاي ژني كاراكتري به‌صورت سيگنالي بيان شدند. سپس، سيگنال‌هاي ژنومي حاصل توسط روش حسگري فشرده مبتني‌بر يادگيري بيزين فشرده‌سازي شدند. توانايي روش در بازسازي سيگنال‌هاي فشرده شده با استفاده از معيارهاي PRD و NMSE مورد بررسي قرار گرفت. سپس به‌منظور مقايسه و بررسي مشابهت دنباله‌ها، درختچه فيلوژنتيك از روي سيگنال‌هاي فشرده شده با نرخ 75% رسم شد. نتايج نشان دادندكه مقايسه دنباله‌ها با روش سيگنال مبنا با صرف زمان بسيار كمتر 1.2853 ثانيه در مقايسه با روش كاراكتر مبنا با زمان 126 ثانيه صورت مي‌گيرد.