راهبردهاي ارتقاء سلامت سازماني در كلانتري‌ها و پاسگاه‌هاي انتظامي استان قم

زمينه و هدف: سلامت سازماني در سازمان پليس كه با تمركز بر كيفيت و كسب رضايت مردم، مسئوليت خدماتي، انتظامي و امنيتي را به‌عهده دارد، يكي از مؤلفه هاي مهم پاسخگويي و جلب مشاركت عمومي است كه عامل تحقق اهداف و برنامه هاي سازماني است. هدف پژوهش حاضر شناسايي راهبردهاي ارتقاء سلامت سازماني در كلانتري‌ها و پاسگاه‌هاي انتظامي استان قم است. روش: اين پژوهش از نظر هدف، كاربردى و از نظر روش، روش تركيبي متوالي اكتشافي است. جمع‌آوري داده‌ها به‌روش اسنادي و ميداني انجام شد. ابتدا در مصاحبه با 21 نفر از نخبگان پليس، به شيوه گلوله برفي و تا اشباع نظري، فهرستي از ضعف ها، قوت‌ها، فرصت ها و تهديدهاي سلامت سازماني، باعنوان مفاهيم اوليه و ثانويه به روش تحليل نظريه زمينه اي با كدگذاري باز، انتخابي و محوري، شناسايي و سپس براي وزن دهي به مفاهيم استخراجي از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. جامعه آمارى 150 نفر از فرماندهان و مديران فرماندهي انتظامي استان قم بود كه با استفاده از رابطه كوكران 136 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. در نهايت داده ها به روش «اس. دبليو. اُ. تي» تحليل شد. يافته ها: يافته هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه پليس براي توسعه و ارتقاي سلامت سازماني از 13 قوت داخلي و 8 فرصت بيروني برخوردار است و در شرايط فعلي، زمينه مناسبي براي پياده‌سازي راهبردهاي تهاجمي در توسعه سلامت سازماني وجود دارد. نتايج: نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه پليس با تمركز بر نقاط قوت دروني و بهره گيري از فرصت هاي بيروني، مي تواند بخشي از تهديدهاي بيروني كه در توسعه سلامت سازماني مؤثر هستند را كاهش دهد و از طرف ديگر با بازنگري در برنامه هاي درون سازماني و رفع نقاط ضعف و آسيب پذير و استفاده از مزيت‌هاي نسبي، گام بلندي را در توسعه سلامت سازماني در سرانگشتان پليس (كلانتري و پاسگاه‌ها) بردارد و از اين طريق بيشترين تأثير را بر ديد مثبت جامعه نسبت به خدمات پليس داشته باشد.