تحليل سطح و نوع اثرگذاري عوامل كالبدي بر كيفيت زندگي در بافت هاي قديمي شهر بجنورد

در اين پژوهش كه با هدف تحليل و تعيين نحوه اثرگذاري عوامل كالبدي بر سطح كيفيت محيط سكونت در بافت داراي قدمت شهرستان بجنورد انجام شده است، به بررسي روابط وابستگي و علّي شاخص هاي مؤثر در اين دو حوزه پرداخته شده است. براساس يافته هاي نظري، شاخص هاي كالبدي عمده شامل (كاربري زمين، تراكم ساختماني، كيفيت ابنيه، شبكه دسترسي) دسته بندي شده و رابطه وابستگي هر يك از آ نها بر روي شاخص هاي كيفي شامل (كيفيت دسترسي شبكه معابر، كيفيت ايمني و معابر، كيفيت بافت دسترسي به خدمات، كيفيت سيماي محله، كيفيت ابنيه)، با استفاده از روش رگرسيون چند متغيره مورد تحليل قرار گرفت. در انتها ب همنظور شناخت نوع اثرگذاري هر يك از متغيرها و بازشناسي متغيرهاي اثرگذار مستقيم و غيرمستقيم بر كيفيت محيط سكونت، چرخه هاي علّي و معلولي بر پايه تفكر پويايي شناسي مورد استفاده قرار گرفته اند. نتايج نشان م يدهد كه ساختار شبكه دسترسي و همچنين سطح تراكم ساختماني، بيشترين سهم را در تبيين واريانس متغير وابسته داشته اند. بالا بودن سطح يكپارچگي معابر محله هدف و پايين بودن ضريب برخورداري محله از خدمات اصلي نسبت به جمعيت خود، بيانگر اين مطلب است كه اين محله از يك سو به دليل ساختار فضايي يكپارچه ناشي از گره هاي ترافيكي مؤثر، نفوذپذيري بالايي داشته اما از سوي ديگر كاربري هاي موجود در آن قادر به جذب سفرهاي صورت گرفته و ايجاد يك گره عملكردي نيستند. همچنين متغيرهاي كيفيت ابنيه و تراكم ساختماني در كنار دو متغير شبكه دسترسي و تراكم ساختماني به طور مستقيم و بدون واسطه بر روي سطح كيفيت سكونت در محله هدف اثرگذارند.