بررسي مكانيسم هاي بهبود توليد نفت در روش تزريق آب با شوري كم با استفاده از روش آناليز ديجيتال مغزه

امروزه كاهش توليد نفت از مخازن مشكل اصلي در صنعت نفت است. براي افزايش توليد نفت روش هاي متفاوت در شرايط مختلف وجود دارد. تزريق آب از روش هاي مفيد براي افزايش توليد نفت از مخازن است. در سال هاي اخير با تغيير شوري آب تزريقي به مخزن و تزريق آب با شوري كم، توليد از مخازن نفتي افرايش داشته است. تصاوير ديجيتال سنگ روشي دقيق براي تحليل و ارزيابي نتايج آزمايش ها در محيط متخلخل هستند. تصاوير گرفته شده از محيط متخلخل سنگ در مقياس ميكرو (و حتي نانو) دقيق ترين اطلاعات را از مكانيسم هاي توليد نفت در روش هاي متفاوت از توليد نشان مي دهد. در اين مطالعه، مروري بر نتايج آزمايش هاي تزريق آب با شوري كم در مغزه هاي سنگي به روش آناليز ديجيتال مغزه انجام شده است. طبق نتايج حاصل از آزمايش هاي ديجيتال سنگ،كاهش شوري آب تزريقي با تغيير ترشوندگي سنگ از نفت دوست به آب دوست، مهاجرت رس ها و تشكيل امولسيون آب در نفت باعث افزايش توليد نفت از مخازن نفتي مي شود. اگر آب تزريقي داراي شوري كم باشد؛ امكان تشكيل امولسيون هاي آب در نفت و مهاجرت رس ها در حفرات سنگ افزايش يافته و راندمان توليد نفت بيشتر مي گردد. هدف اين مطالعه بررسي و اثبات مكانيسم هاي دخيل در فرايند تزريق آب با شوري كم در مخازن نفتي به كمك روش هاي تصويربرداري است.