تأثير تعهد سازماني بر انتقال دانش با ميانجي‌گري رفتار آوايي كاركنان دانشگاه علوم انتظامي امين

زمينه و هدف: انتقال و تسهيم دانش مستلزم تعهد پايدار، ابتكار و فرايندهاي يادگيري تعاملي است. لذا، شناسايي موانعي كه بر ميل افراد نسبت به انتقال و اشتراك دانش اثر گذار است بسيار مهم است و سازمان ها بايستي توجه مخصوصي به آن داشته باشند،هدف پژوهش حاضر تحليل تاثير تعهد سازماني بر انتقال دانش با نقش ميانجي رفتار آوايي كاركنان در دانشگاه علوم انتظامي امين است.روش پژوهش: اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از لحاظ نحوه گردآوري اطلاعات توصيفي پيمايشي است. جامعه آماري پژوهش 700 نفر از كاركنان دانشگاه علوم انتظامي امين بودند كه با استفاده از فرمول كوكران و روش نمونه گيري تصادفي ساده نمونه اي به حجم 248 نفر انتخاب گرديد. ابزار پژوهش پرسشنامه استاندارد بوده كه روايي آن با استفاده از از روش اعتبار محتوا و پايايي آن از طريق آلفاي كرونباخ و پايايي تركيبي تأييد شد. در اين پژوهش براي براي آزمون نرمال بودن داده ها از آزمون KS استفاده شد همچنين براي تحليل داده ها از رويكرد مدلسازي معادلات ساختاري و نرم افزارهاي Amos و Spss استفاده گرديد. يافته ها:يافته هاي پژوهش حاضر نشان مي دهد تعهد سازماني بر انتقال دانش در ميان كاركنان دانشگاه علوم انتظامي امين و رفتار آوايي آنان تاثير مثبت و معناداري دارد اضافه بر آن رفتار آوايي كاركنان نيز تاثير مثبت و معناداري بر انتقال دانش در ميان كاركنان آن دانشگاه دارد و تمامي فرضيات در سطح خطاي 95% تاييد شد. نتايج:با توجه به يافته هاي پژوهش حاضر، مي بايست ساز و كارهاي مناسب به منظور تقويت تعهد و ايجاد جوي سرشار از اعتماد در دانشگاه علوم انتظامي امين اجرا شود تا از آن در جهت كمك به ارتقاي رفتار آوايي كاركنان و تمايل به تسهيم دانش استفاده كرد.