گونه شناسي سياست هاي مديريت رشد شهري در مناطق شهربنيان

موضوع رشد شهري و گونه هاي مختلف آن ب ههمراه سياست هاي مديريت و مهار آن به عنوان يك موضوع علي و فرادست، بسياري از برنامه ها و طرح هاي شهري و منطقه اي را تحت تأثير قرار مي دهد. مقاله حاضر بر آن است تا به گونه شناسي سياست هاي مديريت و مهار رشد شهري در مناطق شهري بپردازد. براي اين منظور دو بخش جهت رسيدن به اهدف مقاله تنظيم شده است. در بخش اول، ابتدا با تدقيق در ده مطالعه مهم و پراستناد در زمينه انواع گونه هاي رشد شهري، به ارائه مهم ترين گونه هاي رشد شهري در سه كلان مفهوم رشد شهري، گسترش شهري و پراكنده روئي شهري كه به اشتباه در بسياري از متون به جاي هم به كار مي روند، پرداخته شده است. بعد از شناسايي دوازده گونه رشد مربوطه، در بخش دوم به گونه شناسي سياست هاي مديريت و مهار رشد شهري در مناطق شهربنيان پرداخته شده و در نهايت بعد از ارائه گونه شناسي ويژه اين مطالعه، به بررسي ارتباط گونه هاي رشد با سياست هاي مهار پرداخته شده است. روش تحقيق در اين مطالعه نيز روش تحقيق فراتحليل مي باشد. يافته هاي مطالعه نشان مي دهد كه مهم ترين سياست هاي مديريت و مهار رشد شهري را كه در برخي متون از آن ها تحت عنوان ژئوپلتيك مديريت رشد نيز ياد شده است، دوازده گونه اصلي مديريت رشد تشكيل داده و عبارتند از: كمربند سبز شهري، مرزهاي رشد شهري و منطقه اي، مرزهاي خدمات شهري، مرزهاي اعمال قدرت فرامرزي، طرح هاي جامع الزام آور، هزينه تأثير توسعه و مقررات همزماني، همكاري ها و توافقات درون محلي و برنامه ريزي اشتراكي، انتقال و خريد حقوق توسعه، مشوق هاي تراكمي و تهيه مسكن دربرگيرنده، ماليات ويژه و ابزارهاي تأمين مالي، برنامه ساختمان هاي سبز و توسعه مبتني بر حمل ونقل عمومي.