بررسي مفهوم ‌شناسي ارتقاء كيفيت زندگي خانوادگي در حوزه مسكن، نمونه موردي: شهر ايلام

يكي از دلايل توجه به كيفيت زندگي، ظهور فردگرايي است. توجه به مقوله ارتقاء كيفيت زندگي از آنجا داراي اهميت مي‌باشد كه حس شادابي و سرزندگي در جوامع كنوني و بالاخص در شهر ايلام بسيار كمرنگ شده است. كيفيت زندگي از نظر لغوي به‌معناي چگونه زندگي كردن است. باوجود اين؛ معني آن براي هركس منحصربه‌فرد و با ديگران متفاوت است. كيفيت زندگي بسته به بستري كه نحوه زيست در آن بررسي مي‌شود، تعاريف گوناگوني مي‌يابد. يكي از روش‌هاي دريافت مفاهيم مربوط به ارتقاء كيفيت زندگي در مسكن و در حوزه مورد مطالعه (شهر ايلام)، مشاهده و گفتگو با جمعيت هدف، جهت فهم برجسته‌ترين نيازها و خواسته‌هاي آنان است. لذا روش تحقيق اين مقاله براساس روش كيفي است. جهت آزمون تحقيق با استفاده از تحليل همپوشاني رگرسيون، تلاش شد تا متغيرهاي پژوهش را مورد ارزيابي و طبقه‌بندي قرار دهيم. مقاله حاضر در بستر مطالعات كتابخانه‌اي، بررسي و مطالعه مقالات فارسي و لاتين، بررسي سايت‌ها و درگاه‌هاي اينترنتي بين‌المللي و مهم‌ترين ابزار گردآوري اطلاعات در اين حوزه يعني «پرسشنامه» و «مصاحبه» انجام پذيرفته است. براساس اين ديدگاه و تدوين، توزيع و تجزيه‌وتحليل آماري پرسشنامه به‌وسيله نرم‌افزار SPSS چنين نتيجه گرفته مي‌شود كه افراد جمعيت هدف واقع در شهر ايلام جهت ارتقاء كيفيت زندگي در مجتمع مسكوني خود، معيارهايي ازجمله افزايش سطح استاندارد در برخي اندام‌هاي مسكوني، استفاده از طرح‌هاي نوين در طراحي، وجود فضاي سبز، رنگ‌هاي متنوع، نورگيري كافي فضاها، فضاي متناسب در بين واحدها را در افزايش ارتقاء كيفيت زندگي در مجتمع‌هاي مسكوني خود مؤثر دانسته اند.