بررسي چگونگي تأثير جداره‌ها در كاهش مصرف انرژي در بافت مسكوني سنتي كاشان، نمونه موردي: خانه بروجردي‌ ها

در كشور ما مناطق اقليمي و شرايط آب و هوايي در فصول سال بسيار متنوع مي باشد. در اين راستا معمار سنتي راه‌حل‌هايي منطقي را براي فراهم نمودن شرايط آسايش انسان ابداع نموده است. يكي از جلوه‌هاي معماري پايدار، معماري سنتي ايران است كه به موارد زيست‌محيطي و كارايي انرژي، هم به لحاظ پايين بودن قيمت اوليه و هم قيمت جاري و كاركردي بنا، پاسخگو بوده است. معمار سنتي با انتخاب درست تناسبات و جهت‌گيري‌ها سعي در حركت به سمت معماري پايدار داشته و علي‌رغم تمامي دشواري‌هاي تكنولوژيك، درك درستي را از مفاهيم اقليمي خود دارا بوده است. در اين مقاله تلاش شده تا ويژگي توجه به اقليم از لحاظ نگاه به مسأله انرژي در شهر كاشان و در عملكردي مانند خانه، كه بيشترين استفاده را در ميان عملكردهاي معماري دارد، بررسي شود. از اين‌رو در اين جستار، براي بررسي تأثير عمق سايه‌اندازها بر كيفيت فضايي، ميزان نور و انرژي دريافتي فضاها، يكي از اتاق‌هاي پنج دري موجود در خانه بروجردي‌ها به صورت انتخابي در نرم افزار سه بعدي Google Sketchup مدل سازي شده و سپس توسط نرم‌افزار اقليمي Ecotect مورد تحليل قرار گرفته است. براي بالاتر بردن دقت مطالعات، تحليل‌ها در دو روز انقلابين تابستاني و زمستاني كه بيشترين ميزان اختلاف در وضعيت خورشيد را دارند صورت گرفت و براي اينكه ميزان عمر مفيد خورشيد و نور روز در فضاها به درستي اندازه‌گيري شود، در هر روز در سه ساعت (9 صبح، 12 ظهر و 15 بعدازظهر) بررسي انجام شد. اين گونه به‌نظر مي‌رسد كه تناسبات سايه‌اندازها نقش مهمي در ميزان دريافت انرژي خورشيدي در خانه‌هاي ايراني و تأمين آسايش حرارتي در آن‌ها داشته است كه براي مطالعه و وارد كردن آن به فرآيند طراحي امروز از اهميت زيادي برخوردار مي‌باشد.