جايگاه عناصر سنتي شهر شرق اسلامي در ريخت شناسي شهر قديم لار

شهر اين دستاورد زنده و پويا بشر، همچون ديگر سكونتگاهاي انساني، پيوسته به منزله يكي از شاخص هاي قلمرو فرهنگي تمدني و شهرنشيني و نيز گستردگي پژوهش هاي انجام شده تاكنون، از برجستگي ويژه برخوردار مي باشد. از اين رو در اين مقاله، به ارائه مد لهايي درباره شكل و قالب بندي آن پرداخته شده است. اما علي رغم چنين مدل هاي كليشه اي، نمي توان به راحتي از يك سنخ واحد سخن به ميان آورد. زيرا در عين وحدت اين كثرت به گونه اي است كه حتي در درون يك واحد سياسي (كشور) به تبايناتي برمي خوريم. از اين رو، هدف از پژوهش نه تنها تحليلي از ساختار فضايي و ريخت شناسي شهر قديم لار به منزله يك شهر متوسط با پيشينه كهن و فراز و فرود بسيار مي باشد، بلكه با ميزان آن با مدل هاي ارائه شده در اين رابطه نيز ارتباط دارد. براي دست يابي به اين هدف از روش هاي تحقيق جغرافيايي و مطالعات تطبيقي به گونه اسنادي، چون چندين بار سفر در راستاي مكان گزيني، پرسشگري ها و مشاهده ها بهره گرفته شده است. از سوي بنيان هاي نظري (فرضيه ها) استفاده شده است. نتيجه بررسي ها گواه مي دهد كه بافت كالبدي اين در مواردي چه به لحاظ موقعيت طبيعي و چه به لحاظ ساختار و كاركرد ها با مدل هاي ياد شده هم پوشي دارد. اما از سوي ديگر انحراف هايي، به ويژه با تأكيد بر كاركرد و ساختار ها و حوزه نفوذ و حوزه جذب را نشانگر است. اين كاركردها عبارتند از: 1. كاركرد حكومتي؛ 2. كاركرد اقتصادي؛ 3. كاركرد فرهنگي مذهبي؛ 4. كاركرد مسكوني و سرانجام كاركرد  مكان مركزي