بررسي متغيرهاي مؤثر در رشد شهري اروميه با استفاده از مدل لاجيستيك رگرسيون

اگرچه رشد شهري پديده اي مرسوم است، اما الگوها و عوامل محرك آن نسبتاً نامعلوم است و مجموعه عوامل جامعي كه بتوانند فرآيند رشد شهري را شرح دهند، به دليل منحصر به فرد بودن خصوصيات شهرها وجود ندارد. براي ارزيابي نتايج برنامه ريزي هاي انجام شده در رشد شهري و پيش بيني وضعيت محدوده شهرها و ديگر تغييرات كاربري اراضي، برنامه ريزان شهري احتياج به تحليل رشد شهري به صورت عملي دارند. اين مقاله بر درك فضايي زماني رشد شهري در اروميه به عنوان نمونه اي از شهرهاي بزرگ ايران تمركز مي كند كه رشد كالبدي آن سبب الحاق اراضي پيراموني به شهر، ايجاد و توسعه سكونت گاه هاي نابه سامان، حاشيه نشيني و گسترش بي رويه و بي برنامه طي دهه هاي اخير شده و درنتيجه به در نظر گرفتن سياست توسعه ناپيوسته شهر در طرح جامع شهر اروميه منجر شده است. در اين راستا پس از بيان مفاهيم پايه و پيشينه تحقيق درباره رشد شهري، مدلي مفهومي براي تحليل رشد شهر اروميه ارائه مي كند كه در برگيرنده متغيرهاي تحليل رشد شهر اروميه مي باشد. سپس با بررسي انواع روش هاي مدلسازي رشد شهري، به انتخاب رويكرد مدلسازي (لاجيستيك رگرسيون) براي تحليل رشد شهري مي پردازد. در مرحله بعد با بررسي روند توسعه تاريخي شهر اروميه، تحليل رشد شهر اروميه را با استفاده از مدلسازي لاجيستيك رگرسيون جهت شناخت عوامل محرك رشد شهري و تأثير اين عوامل در رشد شهر اروميه انجام مي دهد و مناطق مسكوني و راه ها را به عنوان مهم ترين عوامل مؤثر در الگوي رشد شهر اروميه شناسايي مي كند و نهايتاً بيان مي كند كه در برنامه ريزي آينده شهر اروميه، الگوي قرارگيري مناطق مسكوني و اثر متقابل كاربري زمين/ حمل و نقل، اهميت خاصي خواهد داشت.