مروري بر توليد هيدروژن با استفاده از تكنولوژي حلقه شيميايي

هيدروژن يكي از منابع جذاب انرژي پاك است كه مي تواند با بازدهي بالا در سيستم هاي توليد توان متحرك و يا ساكن، مورد استفاده قرار گيرد. اين عنصر در طبيعت بصورت خالص وجود ندارد اما مي توان آن را با روش هاي مختلف از ساير مواد طبيعي همچون گاز طبيعي، آب، زغال سنگ و ... بدست آورد. فرايند حلقه هاي شيميايي يكي از روش هاي مناسب براي توليد هيدروژن و گاز سنتز مي باشد. يكي از مزاياي اين فرايند انعطاف پذيري در برابر مواد اوليه (واكنشگر) است. فرايند حلقه شيميايي را مي توان با استفاده از واكنشگرهاي مختلفي مثل زغال سنگ، بايومس، هيدروكربن هاي سبك، روغن، الكل ها و مخلوط متان/كربن دي اكسيد و متان/هيدروژن و كربن مونوكسيد انجام داد. در اين فرايند اكسيژن مورد نياز براي شكست واكنشگر توسط اكسيد فلزي (حامل اكسيژن) تامين مي شود. با استفاده از اين فرآيند، مي توان هيدروژن را با بازدهي بالايي توليد نمود. مهمترين مزيت اين روش توليد هيدروژن خلوص بالا بدون نياز به واحد خالص سازي و جداسازي هيدروژن و همچنين عدم نياز به واحد توليد اكسيژن است. علاوه بر اين، عدم تماس مستقيم سوخت و هوا در فرآيند مزبور، از نقطه نظر ايمني و عدم وقوع انفجار و همچنين عدم آلايش محصول توليدي با گازهاي حاصل از سوختن هوا مثل نيتروژن، از نقاط قوت آن محسوب مي شود.