ارزيابي تيغه‌ي باريك خاك‌ورز به منظور بهبود عملكرد خاك‌ورز مركب

در اين پژوهش از طرح جديد يك تيغه ي باريك خاك ورز با زاويه تمايل جانبي 10 درجه به منظور امكان سنجي حذف باله از آن و مقايسه با تيغه شاهد استفاده شد. عوامل آزمايشي شامل تيغه (تيغه با زاويه تمايل جانبي 10 درجه، تيغه با زاويه تمايل جانبي 10 درجه با باله و تيغه شاهد)، عمق شخم در سه سطح 20،15 و 25 سانتي متر و سرعت پيشروي در دو سطح 3 و 6 كيلومتر بر ساعتبودند. نيروي مقاومت كششي، مقاومت ويژه، سطح بهم خوردگي خاك و مصرف سوختبه عنوان صفات اندازه گيري شده در نظر گرفته شدند. نتايج نشان داد، نيروي مقاومت كششي تيغه هاي زاويه‌دار با و بدون باله نسبت به تيغه شاهد به طور معني دار افزايش يافت. سطح بهم خوردگي خاك در تيغه با زاويه تمايل جانبي 10 درجه با و بدون باله نسبت به تيغه شاهد كاهش يافت. اثر نوع تيغه بر مقاومت ويژه معني دار بود. مقاومت ويژه در تيغه 10 درجه با باله و عمق 25 سانتي متري بيش ترين مقدار و در تيغه شاهد و عمق 15 سانتي متري داراي كم ترين مقدار بود. اثر نوع تيغه، عمق شخم و سرعت پيشروي و همچنين برهم كنش اين سه عامل بر مصرف سوخت در سطح احتمال يك درصد معني دار شدند. مقدار مصرف سوخت در تيغه شاهد و 10 درجه با هم تفاوت معني داري نداشت. بر اساس نتايج رگرسيوني حاصله عمق بهينه براي تيغه باريك خاك‌ورز با زاويه تمايل جانبي 10 درجه، 17.02 سانتي متر و سرعت پيشروي بهينه 3.6 كيلومتر بر ساعت پيشنهاد گرديد.