بررسي برخي پارامترهاي كيفي و ترموديناميكي خشك‌كردن ورقه‌هاي كيوي در يك خشك‌كن بازگردشي مجهز به پمپ حرارتي

خشك كردن با كاهش فعاليت هاي ميكروبي، زمان ماندگاري محصول را افزايش و با كاهش وزن و حجم مواد، بسته بندي، حمل و نقل و انبارداري محصولات را سهولت مي بخشد. شاخص هاي كيفي و پارامترهاي ترموديناميكي از موارد مهم قابل بررسي در خشك كردن مواد غذايي و محصولات كشاورزي مي باشند. هدف از اين پژوهش بررسي تاثيرات بازگردش هوا و پمپ حرارتي بر شاخص هاي كيفي (تغييرات رنگ، بازجذب آب و pH) و پارامترهاي ترموديناميكي (بازده حرارتي، حرارت و توان مخصوص مصرفي، ضريب خشك شدن و بازده همرفتي) خشك شدن كيوي مي باشد. در اين پژوهش از سه سطح بازگردش ( 0%، 50%، 100%)، سه سطح دماي خشك كردن (45، 55، 65 درجه سلسيوس) و دو سطح با و بدون استفاده از پمپ حرارتي استفاده شد. نتايج نشان داد كه با افزايش ميزان بازگردش از 0% به 50% تغييرات رنگ افزايش و از 50% به 100% تغييرات كلي رنگ كاهش يافت و با بكارگيري پمپ حرارتي ميزان تغييرات كلي رنگ كاهش يافت. همچنين با افزايش بازگردش از 0% به 50% ميزان pH افزايش و از 50% به 100% ميزان pH  كاهش يافت. بيشترين بازجذب مربوط به بازگردش 100% و با وجود پمپ حرارتي بود. بالاترين ميزان حرارت و توان مخصوص مصرفي در دماي 45 درجه سلسيوس، بازگردش 0% و با خاموش بودن پمپ حرارتي به ترتيب به ميزان 73.37 و 83.57 مگاژول بر كيلوگرم و پايين ترين ميزان اين دو پارامتر در دماي 65 درجه سلسيوس، بازگردش 100% و با روشن بودن پمپ حرارتي به ميزان 14.15 و 27.01 مگاژول بر كيلوگرم بدست آمد. همچنين نتايج نشان داد كه ضريب خشك شدن، بازده حرارتي و همرفتي با افزايش دما و بازگردش و با بكارگيري پمپ حرارتي روند صعودي داشت.