ارزيابي تأثير بي‌هوشي عمومي با تركيب كتامين- ديازپام بر پاسخ لكوسيتي سگ‌هاي جوان و پير

هر گونه مداخله جراحي منجر به بروز پاسخ استرسي در بيمار مي‌شود. ارزيابي استرس و درد با بهره‌گيري از برخي پارامترهاي فيزيولوژيك ميسر مي‌شود. شمارش گلبول‌هاي سفيد خون به عنوان پارامتري هماتولوژيك در ارزيابي استرس معرفي شده است. تعيين نسبت گلبول‌هاي سفيد به يكديگر در جمعيت حدود يك‌صد گلبول سفيد در يك گسترش رنگ شده با ميكروسكوپ نوري را پروفايل لكوسيتي يا شمارش گلبول‌هاي سفيد معرفي كرده‌اند. عنوان شده است كه سن مي‌تواند بر پاسخ ايمني اثر داشته باشد. مطالعه حاضر تأثير تجويز داخل وريدي تركيب كتامين- ديازپام را بر پروفايل لكوسيتي در دو گروه سني جوان و مسن سگ‌ها بررسي كرده است. بدين منظور تعداد 5 قلاده سگ جوان (بين 4-6 ماه) و تعداد 5 قلاده سگ مسن با دامنه سني 9-7 سال، انتخاب شد. يك ساعت بعد از حضور در بخش جراحي نمونه خون اوليه، براي تهيه پروفايل لكوسيتي پايه، اخذ شد و به دنبال تجويز كتامين (mg/kg 10) - ديازپام (mg/kg 0/5) و پس از ايجاد بي‌هوشي/ بي‌دردي جراحي (عدم واكنش حيوان به تحريك دردناك) نمونه دوم خون براي ارزيابي پاسخ لكوسيتي تهيه ‌شد. سرانجام در زمان بازگشت كامل حيوانات از بي‌هوشي نمونه سوم خون نيز تهيه گرديد. نتايج نشان داد كه پاسخ لكوسيتي مي‌تواند متأثر از داروهاي تجويزي باشد. تجويز تركيب كتامين- ديازپام موجب افزايش لنفوسيت‌ها شد، اما تغييرات لكوسيتي در زمان‌هاي مشابه در دو گروه سني پير و جوان تفاوت معني‌داري نشان نداد.