بررسي ايمني‌زايي واكسن‌هاي كشته و زنده ويروس بورس عفوني به صورت مجزا يا تركيبي در جوجه‌هاي گوشتي

هدف از اين مطالعه مقايسه سطح پادتن سرمي بعد از استفاده واكسن‌هاي كشته و زنده ويروس گامبورو در جوجه‌هاي گوشتي بود. دويست و هفتاد قطعه جوجه گوشتي يك روزه به 6 گروه (A تا F) تقسيم شدند: گروه A واكسن زنده D78 را در روز 19، گروه B واكسن‌هاي كشته و زنده را به‌ترتيب در روزهاي 3 و 19، گروه C واكسن‌هاي كشته و زنده را به‌ترتيب در روزهاي 10 و 19، گروه‌هاي D و E واكسن كشته را به‌ترتيب در روزهاي 3 و 10 دريافت كردند. به گروه F به عنوان شاهد هيچ واكسني داده نشد. از هر گروه، 3 جوجه در 3 روزگي و 15 جوجه در 19، 26، 33 و 42 روزگي خون‌گيري شدند و سرم‌هاي به دست آمده از نظر پادتن ضد ويروس گامبورو به روش الايزا ارزيابي شدند. همچنين در 42 روزگي، 6 جوجه از هر گروه آزمايشي به صورت تصادفي انتخاب و به طور انفرادي وزن‌كشي و اوتانازي شدند تا نسبت وزن بورس فابريسيوس و طحال به وزن بدن محاسبه شود. نتايج نشان داد كه گروه‌هاي آزمايشي تا سن 19 روزگي هيچ‌گونه تفاوت معني‌داري در عيار سرمي نداشتند. در 26 روزگي، سطح پادتن سرمي در گروه‌هاي B و D به طور معني‌داري بيشتر از گروه شاهد بود، ليكن تفاوت بين ديگر گروه‌ها معني‌دار نبود. در 33 و 42 روزگي، گروه‌هاي A، B و C بالاترين عيار پادتن را داشتند و عيار پادتن سرمي در گروه B به طور معني‌داري بيشتر از گروه‌هاي A و C بود؛ همچنين واكسيناسيون تأثيري بر وزن نسبي اندام‌هاي لنفاوي نداشت. چنين نتيجه‌گيري مي‌شود كه واكسيناسيون جوجه‌ها با واكسن كشته در هفته اول و سپس با واكسن زنده در هفته سوم بهترين ايمني‌زايي را دارد.