برآورد انتشار آلايند ه هاي هوا در صنايع بالادستي نفت و گاز

امروزه آلودگي هوا با توجه به اثرات مخربي كه بر سلامتي انسان، محيط زيست و ساير موجودات دارد بيش از پيش مورد توجه قرار گرفته است. رشد روزافزون صنايع و متعاقب آن افزايش آلاينده هاي منتشر شده، سهم عمده اي در تشديد آلودگي ها ايفا مي كنند. بنابراين بررسي و آگاهي از وضعيت انتشار آلاينده هاي هوا از منابع مختلف، اتخاذ تصميمات راهبردي و مديريت بهينه ي آلودگي هوا را تسهيل مي كند. از آنجا كه ايران به عنوان يكي از بزرگ ترين توليدكننده هاي نفت و گاز در دنيا مطرح است بايد در زمينه ي حفاظت از محيط زيست و دستيابي به اهداف توسعه ي پايدار نيز اقدامات متوازني انجام دهد. از اين رو تدوين نقشه ي راه كاهش انتشار آلاينده ها و پياده سازي راهكارهاي كوتاه مدت، ميان مدت و بلندمدت مي تواند اين صنعت را با اهداف توسعه ي پايدار همسو نمايد. اولين گام در اين زمينه، آگاهي از وضعيت موجود ميزان انتشار است. البته بسته به نوع تجهيز، فعاليت و فرآيند مربوطه، متغيرهاي موثر زيادي وجود دارد كه نوع آلايندگي و ميزان آنرا تحت تاثير قرار مي دهند. از آنجا كه در صنايع بالادستي نفت و گاز آلاينده هاي متفاوتي از جمله مونواكسيدكربن، اكسيدهاي نيتروژن، اكسيدهاي گوگرد، تركيبات آلي فرار از تجهيزات متنوعي از قبيل مشعل ها، تجهيزات احتراقي، گودال سوخت، حوضچه هاي تبخير، مخازن و تجهيزات داراي نشت منتشر مي شوند، انتخاب روش مناسب براي برآورد انتشار هر تجهيز بايد متناسب با سطح دسترسي به اطلاعات پايه ي مورد نياز و بودجه ي تخصيص يافته صورت پذيرد. در اين مقاله به منظور برآورد انتشار آلاينده هاي هوا در صنايع بالادستي نفت و گاز، ضرايب انتشار بومي براي آلاينده هاي قابل توليد در منابع مختلف بررسي و ارائه شده است.