تأثير سيليسيم بر ريزساختار و مقاومت به سايش چدن خاكستري آلومينيم دار

چدن خاكستري جزو معمولترين و مهمترين مواد مهندسي هستند كه نقش قابل توجه و كاربردهاي فراواني در صنايع مختلف، از جمله خودروسازي و ساخت ماشين آلات دارند و هنوز هم مورد توجه محققين به منظور بهبود خواص و حفظ جايگاه اين فلز در ميان مواد مهندسي مي باشد. در اين تحقيق، ريزساختار چدن خاكستري غير آلياژي و همچنين چدن هاي خاكستري محتوي 4% وزني آلومينيوم با مقدار متغير 1 تا 4% وزني سيليسيم مورد بررسي قرار گرفته و مقاومت به سايش آنها به روش پين بر روي ديسك ارزيابي شد. نتايج نشان داد كه افزودن آلومينيوم به چدن خاكستري باعث تشكيل فاز فريت مي گردد كه كاهش سختي را به دنبال دارد. همچنين افزودن سيليسيم تا 2% وزني به چدن خاكستري آلومينيم دار، موجب تشديد در تشكيل فاز فريت شده و افزودن بيش از 2% وزني، موجب تشكيل تركيب بين فلزي FeAlSi مي شود. در چدن خاكستري محتوي 3% و 4% وزني سيليسيم، با ثابت بودن درصد آلومينيوم در 4% وزني، به دليل افزايش درصد فاز بين فلزي، سختي نيز افزايش مي آيد. نتايج حاصل از آزمون سايش با تأييد نتايج ريزساختار و سختي، مؤيد نرخ سايش كمتر در چدن هاي محتوي فاز بين فلزي بودند. در مقابل كمترين مقاومت سايشي در چدن آلومينيم دار محتوي 2% سيليسيم ديده شد.