استراتژي بهينۀ اجراي معاملات بزرگ با رويكرد شبيه‌سازي عامل‎گرا

سرمايه گذاراني كه خواهان اجراي سفارش‎هاي بزرگ هستند، همواره با موازنۀ اثر قيمتي و هزينۀ فرصت (ريسك اجراي معامله) مواجه اند. هدف از اين پژوهش، يافتن روش بهينه‎اي براي اجراي چنين سفارش‎هاست. اين پژوهش با استفاده از داده هاي تاريخي سهام در بورس اوراق بهادار تهران، ابتدا احتمال انواع سفارش‎گذاري‎ها شامل سفارش بازار، سفارش در شكاف قيمتي و سفارش محدود را براي سمت خريد و سمت فروش به‎طور جداگانه محاسبه كرده، سپس استراتژي بهينۀ معاملاتي را بر اساس معيار قيمت ميانگين موزون حجمي (VWAP) بررسي مي‎كند. در بازار معاملاتي شبيه‌سازي‌شده، اثر قيمتي براي سفارش‎هاي بزرگ نيز در نظر گرفته شده است. روش شبيه‎سازي، روش عامل‎گرا است و براي آموزش عامل، از روش يادگيري كيو كه يكي از روش هاي يادگيري تقويتي است، استفاده كرديم. نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد براي هر سفارش بزرگ خريد، استراتژي با استفاده از انواع سفارش مي‌تواند بهتر از استراتژي‌هايي با استفاده از تنها يك نوع سفارش باشد. استراتژي بهينه توانسته است به‌طور متوسط قيمت ميانگين موزون حجمي (هزينه هاي اجراي معاملات) را 137/0 درصد نسبت به بازار كاهش دهد.