بررسي خواص سايشي كامپوزيت زمينه آلومينيوم 319 مقاوم شده با تركيبات بين فلزي آهن توليد شده به روش درجا از طريق ريخته گري هم زدني

در اين پژوهش رفتار سايشي كامپوزيت هاي اصلاح شده به روش هم زدن مكانيكي در مقايسه با نمونه هاي اصلاح نشده آلومينيوم A319 مقاوم شده با تركيبات بين فلزي آهن تحت سه نيروي 6، 20 و 40 نيوتن به روش پين بر ديسك مطالعه شده است. تاثير مقدار تركيبات بين فلزي آهن و بار اعمالي بر رفتار سايشي كامپوزيت ها مورد بررسي قرار گرفته است. شكل تركيبات غني از آهن β، تحت اصلاح مكانيكي هم زدن از تيغه اي شكل به ديسكي شكل تغيير يافت. نتيجه مهم حاصل شده بهبود چشمگير مقاومت سايشي نمونه هاي اصلاح شده نسبت به نمونه هاي اصلاح نشده است. همچنين نتيجه شد كه مقاومت سايشي نمونه هاي اصلاح شده با افزايش آهن از 1/5 درصد وزني به 2/5 درصد وزني افزايش و با افزايش نيروكاهش يافت. نتايج حاكي از آن است كه اعمال همزدن مكانيكي سبب بهبود رفتار سايشي كامپوزيت هاي توليد شده مي شود كه در نيروي 6 و 20 نيوتن بهترين خواص سايشي مربوط به نمونه همزده شده با 1/5% وزني آهن است و در نيروي 40 نيوتن بهترين خواص سايشي مربوط به نمونه همزده شده با 2/5ي حاصل از سايش توسط ميكروسكوپ الكتروني روبشي مورد بررسي و مطالعه قرار گرفتند. بر اساس شواهد موجود مكانيزم احتمالي از نوع مكانيزم چسبان به همراه شكل گيري لايه تريبولوژي (MML) بوده است.